Πρεπει να τους εξηγησεις οτι με το να διαβαζεις συνεχεια και με το να εισαι σπιτι δεν βοηθαει ειδικα τωρα που ειναι καλοκαιρι και που ζεις σε ενα νησι στο οποιο υπαρχει κοσμος αυτην την εποχη και μπορεις να απολαυσεις καλυτερα μια βολτα απ οτι τον χειμωνα που ειναι οι ιδιοι και οι ιδιοι ανθρωποι. Δεν εχουν συνηθισει να σε βλεπουν να εισαι συνεχεια εξω.Ειδικα αυτην την χρονικη περιοδο εισαι συνεχως στο σπιτι και τους φαινεται παραξενο γιατι πλεον θεωρουν φυσιολογικο να διαβαζεις και να κανεις πραγματα εντος του σπιτιου χωρις να βγαινεις και χωρις να εχεις ουσιαστικες παρεες εκει. Κοιταξε,σιγουρα ειναι δυσκολο..αλλα σκεψου κατι.Ενας χρονος ειναι..θα περασει και γρηγορα. Δεν εμεινε πολυ,τωρα Σεπτεμβριο αρχιζεις και σε λιγους μηνες τελος. Και μετα θα μπορεις να απολαυσεις την ζωη σου στη μεγαλουπολη με τα ατομα που εσυ θα εχεις επιλεξει οχι τις λυσεις αναγκης που οπως καταλαβα ειναι αυτη η κοπελα που βγηκατε. Και θα εχεις την ελευθερια σου και την δικη σου ζωη. Δε θα εχεις τους γονεις σου να σου επιβαλλουν την γνωμη τους,μονο να σε συμβουλευουν οπως κανουν και σε μενα που πλεον πατησα τα 18 και τους ξεκαθαρισα πως δεν εχουν δικαιωμα να μου επιτρεπουν η να μου απαγορευουν κατι..απλα να καθονται και να το συζητανε μαζι μου γιατι δεν ειμαι μωρο. Σιγουρα ξεσπασαν λογω των προβληματων που υπαρχουν σε σενα Δεν εφταιγες αλλα ολοι πιεζονται αυτα τα χρονια με τα οικονομικα τους.Ποσο μαλλον τωρα.Ο καθενας το κρυβει μεσα του και το βγαζει σε λαθος ατομα. Ισως και εκεινοι να στερουνται πολλα και να θεωρουν πως και εσυ δεν κανεις αρκετα για εκεινους ομως μην θυμωνεις. Ειναι πιεση.Και εσυ σιγουρα δεν εχεις νιωσει πιεση που την εβγαλες σε λαθος ανθρωπο;(!) Ετσι εκαναν και εκεινοι.Δυστυχως οι γονεις δεν ειναι Θεοι,κανουν λαθη. Κατσε φετος μεσα,διαβασε..Συγκεντρώσου σε αυτο να περασεις καπου καλα. Και μετα αρχιζει η υπεροχη ζωη. Φιλια,μια καλη φιλη!
26.7.2015 | 18:11
17 και κατι
Έχω κλείσει τα 17 εδώ και πολύ καιρό, έχει έρθει το καλοκαίρι και θέλω να ξεσκάσω και δεν μπορώ..Ήταν η εξεταστική περίοδος του σχολείου που τα έδωσα όλα και μετά ξεκίνησα τα ιδιαίτερα για τις πανελλαδικές όπου τελειώνουν σε μια βδομάδα. Τρεις μήνες τώρα δεν έχω κάτσει λεπτό. Δεν έχω βγει ούτε μια φορά. Ήρθαν μερικοί φίλοι μου από Αθήνα για μια εβδομάδα και ήθελα να τους δω και να ξελαμπικάρω από όλο αυτό το διάβασμα..Βγήκα την Παρασκευή που μας πέρασε για ένα ποτάκι χαλαρό στο λιμάνι του νησιού και χθες (Σάββατο) που το νησί είχε τρομερό κόσμο, ζήτησα να βγω για ένα ποτό με τα παιδιά μέχρι πρωίας και να μείνω σπίτι τους. Έγινε Ο χαμός. Άρχισαν οι δικοί μου να μου φωνάζουν και να μου λένε ότι τους το λέω τελευταία στιγμή και άλλα πολλά μπροστά στους γονείς των παιδιών και στα παιδιά και ένιωσα απαίσια..Γυρίσαμε σπίτι και έβαλα τα κλάματα. Όχι γιατι δεν βγήκα, αλλά γιατί είχα ανάγκη να νιώσω λίγο καλοκαίρι. Είχα ανάγκη να βγω με φίλους γιατί δεν έχω φίλους εδώ.. Δεν τους μίλησα ούτε μου μίλησαν απλά ξάπλωσα στο κρεβάτι και αποκοιμήθηκα μετά από κάποια ώρα ενώ έκλαιγα..Σήμερα που ξύπνησα η μάνα μου είχε νεύρα μαζί μου για τα πάντα." Γιατί δεν τρως;; μας κρατάς μούτρα για χθες;;""οχι απλά δεν πεινάω μαμά" της είπα και με κοίταξε με γουρλωμένα μάτια."θα με τρελάνεις το καταλαβαίνεις;;; θα με τρελάνεις;; αμα αλλάξω εγω θα δεις τι εχει να γίνει εδώ μέσα!" φώναξε."τι σου έκανα πάλι;" της είπα αγανακτησμένη."το ακούς;; αυτό που σου λεω!" ξανα είπε αποφεύγοντας την ερώτηση μου."μαμά δεν έχω όρεξη, απλά πες μου τι έκανα" "νομίζεις είμαι χαζή; δεν σε άκουγα που έκλαιγες χθες το βραδυ; και γιατί κλαις; δεν σου κάνουμε τα χατίρια; δεν βγαίνεις έξω; δεν κάνεις ότι θες; Ε βέβαια, σου είπα όχι και πληγώθηκες.. "δεν της απαντούσα γιατί ειλικρινά θα έβαζα τα κλάματα ξανά και δεν είχα όρεξη. "εσυ δεν μου είχες πει πως αυτή η Β (μια κοπέλα από την παρέα) είναι ξέκωλο;; τώρα γιατί κάνεις παρέα μαζί της;""μαμά" της κάνω.. "είμαι σχεδόν 18, νομίζω ξέρουμε και οι δυο πως μπορώ να προστατευτώ και να πω όχι όταν πρέπει και επίσης, η Β όταν είναι μαζί μου είναι εντάξει και δεν προκαλεί " ...σιγή."μπορώ να πάω τουλάχιστον για ένα μπάνιο σήμερα στην θάλασσα;" την ρώτησα."με τα παιδιάς;" με κοίταξε πάλι με ένα βλέμμα θανατηφόρο."ασ'το ρε μαμά, ασ΄το..δεν θα πάω πουθενά ένταξει; θα κάτσω μέσα να κάνω παλι επανάληψη λατινικά." ...σιγή ξανά.Σηκώθηκα και έφυγα γιατι είχα βουρκώσει και μου κάνει "πάλι γιατι κλαις;;" και χτύπησε το χέρι της στο τραπέζι. Εμφανίστηκε και ο πατέρας μου και έκατσε δίπλα της.. "τι έγινε;" την ρώτησε και εκείνη άρχισε να του λεει με δικό της τρόπο, όπως τα θυμόταν και όπως την συνέφερε.. "εμείς εδώ ξεσκιζόμαστε και εσυ ήθελες να βγεις ξανά. και τι κάνεις στην τελική; ξυπνάς, τρώς, διαβάζεις, κοιμάσαι..δεν κουράζεσαι καθόλου. ενώ εμείς;; εμεις δουλεύουμε συνέχεια. δεν σου είπαμε να δουλέψεις, αλλά όταν τρώς πάρε το ρημάδι και πήγαινε πλύν'το." σήκωσε το πιάτο που βρισκόταν μπροστά της και το μετακίνησε λίγο πιο πέρα." δεν είπα ότι σε κάποια πράγματα είμαι σωστή, απλά θέλω λίγο να κάνω κάτι να περάσω καλά πέρα από το να κάθομαι σπίτι." της είπα."εμ βέβαια τώρα το παίζεις θύμα. Αναστασία θα αλλάξω..και θα γίνω άλλη. Θα γίνω πιο σκληρή και τότε θα ζητάς συγγνώμη. " χτυπώντας το χέρι της σπαστικά στο τραπέζι σε κάθε παύση της. " τώρα γιατί δεν μιλάς; όποτε σε συμφέρει είσαι 18 και όποτε σε συμφέρει κάνεις σαν 10 χρόνο." ξανά είπε..σε όλο αυτό το παραλήρημα δεν απαντούσα και απλά την κοιτούσα. ..."τελικά θα πας βγεις;" είπε μετά από πολύ ώρα.."δεν ξέρω..δεν έχω τόσο όρεξη" της είπα." δεν σε αντέχω ειλικρινά.." ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΟΥΤΕ ΕΓΩ. ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΑΛΛΟ..ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ..
4