ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

“Ερωτεύομαι με την ιδέα του έρωτα. Δεν ερωτεύομαι πρόσωπα, και πλέον ούτε ψυχές. Έχω κουραστεί να εμβαθύνω τα πράγματα στους ανθρώπους. Αλλά σιχαίνομαι την επιφάνεια και οτιδήποτε βολικό ή προφανές. Είμαι περίεργος άνθρωπος, - ή καλύτερα “παράξενη κοπέλα” - . Τα θέλω όλα, αλλά δε θέλω και τίποτα. Ίσως γι'αυτό δεν μπορώ να συμφιλιωθώ με τον ευατό μου. Γιατί κάθε φορά που αποφασίζω να ακολουθήσω μια “διαδρομή”, στο τέλος πάντα φεύγω. Με παρέσυρε κάτι πιο ωραίο, πιο μυστήριο. Γι'αυτο στραβωνεις μαζι μου αγαπη μου. Γιατί μου λες πως “είσαι εδώ” και περιμένεις από εμένα να τρέξω στο “εδώ” σου και να το κάνω σπίτι μου. Εσύ θες να ζήσεις τον έρωτα των ταινιών. Τι κρίμα που προτιμάς το δράμα κι εγώ την κωμωδία. Τι κρίμα που προτιμάς τα λόγια απο τις πράξεις!Με κουράζεις, φυγε από μπροστά μου. Σταμάτα να μιλάς. Νομίζεις πως το ‘χεις και στο λέγειν. Μπερδεύεις τις λέξεις και χάνεις την ουσία. Αν θες να σε προσεχω οταν μιλας, βρες τις λέξεις που μου αρέσουν. Θέλω ο λόγος σου να μοιάζει με ποίηση. Αλλιώς γιατί να σε ακούσω; Σου το έχω ξαναπεί. Κουράστηκα.”