ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
12.8.2015 | 08:28

μάνα μανουλα μαμά??????

Μου λείπει το παιδί μου...εργάζομαι 5 μέρες την εβδομάδα / 8ωρο. Γυρνάω σπίτι μου στις 5 και απο εκεινη την ώρα και έπειτα αφωσιονομαι στο παιδάκι μου.Την Κυριακή ο πατέρας του μου είπε ότι θα κατέβει με το παιδί στην μάνα του για να κάνει κανα μπάνιο στην θάλασσα ο μικρός. Συμφώνησα γιατί είπα οκ 2-3 μέρες είναι. Εχθές μου είπε ότι θα έρθουν σπίτι το Σάββατο.Κατέβηκα εχθές στα πεθερικά μου για να τον δω.. ο μικρός με αγνόησε και έτρεχε πισω από την γιαγιά του και τον μπαμπά του.Νιώθω ότι με απορρίπτει το παιδί μου.Ότι με τιμωρεί γιατί είμαι μακρυά του. Και καταννοώ το να είμαι στην δουλειά και να μην τον βλέπω αλλά τώρα λείπει όλη μέρα.Είμαι παράλογη που έχω σκάσει?Νιώθω ότι το παιδί μου δεν με θέλει, ότι προτιμάει οποιοδήποτε άλλον παρά εμένα. Ρε παιδιά η μάνα του είμαι.. ποιος τον αγαπάει περισσότερο από εμένα και όμως δεν με θέλει.Δεν ξέρω μπορεί να είμαι παρανοική και παράλογη.Καμιά συμβουλή από μανούλες πιο έμπειρες?3 μέρες τώρα πάω δουλεια, γυρνάω σε ένα άδειο σπίτι και φυσικά δεν έχω κλείσει μάτι γιατί μου λείπει το παιδί.
3
 
 
 
 
σχόλια
Νομίζω είναι καθαρά περιστασιακό και θα περάσει. Δεν σημαίνει πως δεν σ'αγαπάει!Το αναλύεις πολύ. Είναι παιδάκι κ λέει ένα πράγμα σήμερα κ άλλο αύριο...θα δεις...είναι περιστασιακό!
αλλά συμφωνώ και με τον "Ψυχοθεραπευτής - Ψυχαναλυτής" να του λες ότι τον αγαπάς, να του τηλεφωνείς και όταν τον βλέπεις από κοντά να τον γεμίζεις αγκαλιές !
Τι ηλικία έχει το παιδί; Αν είναι μέχρι ενός-1,5 έτους, τότε κακώς είσαι μακριά του. Αν είναι μεγαλύτερο, τότε καλό είναι να το βλέπεις με την πρώτη ευκαιρία και να του εξηγείς. Να του εξηγείς γιατί η μανούλα είναι μακριά και να του το εξηγείς ξανά και ξανά. Τα παιδιά πάντα πιστεύουν λανθασμένα ότι φταίνε αυτά όταν οι γονείς τους είναι μακριά ή χωρίζουν.. νιώθουν εγκατάλειψη και νομίζουν ότι φταίνε αυτά. Εκεί αναπτύσσουν αισθήματα ενοχής που τους ακολουθούν σε όλη τη ζωή τους. Χρειάζεται λοιπόν πολύ συζήτηση και κατανόηση. Τα παιδιά είναι πολύ πιο έξυπνα από ότι νομίζουμε. Είναι όμως ευάλωτα συναισθηματικά. Αν του εξηγήσεις μέχρι να το καταλάβει γιατί είσαι μακριά του, τότε μπορεί μέσα του να ρίξει το φταίξιμο στην δουλειά, στην άτιμη κοινωνία κλπ. αλλά όχι σε εσένα ότι το εγκατέλειψες. Να του λες συνέχεια ότι το αγαπάς και να του το δείχνεις.Η απόσταση λύνεται με το τηλέφωνο. Να του τηλεφωνείς από τη δουλειά και να ενδιαφέρεσαι τι παιχνίδι έπαιξε, τι έφαγε, τι του άρεσε σήμερα κλπ.. και να επικοινωνείς συνεχώς μαζί του τόσο πραγματικά όσο και συναισθηματικά.
Scroll to top icon