Κλασική η περίπτωσή σου: δε σου λείπει ο πρώην, είσαι απλά πληγωμένη από τον τρόπο με τον οποίο εξαφανίσθηκε. Θα περάσει με τον καιρό και κυρίως όταν βρεθεί κάτι πραγματικά καλό στη ζωή σου, και όλα αυτά θα σου φαίνονται ανάξια λόγου.
17.8.2015 | 19:26
....
Έχω γράψει μερικές φορές για τον πρώην μου που απλά εξαφανίστηκε.... Έπρεπε να περάσει πάνω απο χρόνος για να καταλάβω τελικά οτι απλά ήταν ένα γαϊδούρι και τίποτα παραπάνω....Να εξαφανίζεται και να κρύβεται πίσω απο την ασφάλεια ενός κινητού που δεν απαντούσε και μιας οθόνης.. Να ρίχνω συνεχώς τις ευθύνες σε εμένα οτι για να μην μου μιλάει, οτι απαξιεί, οτι δεν αξίζω σαν άνθρωπος, οτι του έκανα κάτι τρομερό και για αυτό δεν μου απαντάει και ας τον παρακαλάω να μου εξηγήσει τι έγινε....Θα μου πείτε ''κοπελιά, χαζή είσαι;; δεν κατάλαβες οτι δεν θέλει άλλο;;'', φυσικά και το κατάλαβα αλλά δεν περίμενα να διάλεγε αυτό το τέλος την στιγμή που μου έδειχνε οτι ήταν τύπος ντόμπρος και με πυγμή, κάτι το οποίο είχε τελικά μέχρι να με ρίξει....Τον έχω αποκαλέσει(για να μην τον σκέφτομαι, τα λέω στον εαυτό μου) μαλάκα, δειλό, κότα, άνανδρο, αλλά τελικά είναι μόνο γαϊδούρι με την συμπεριφορά που είχε και ίσως έχει γενικά τέτοιου είδους συμπεριφορά με τους ανθρώπους που δεν τον ενδιαφέρουν μετά απο κάποιο χρονικό διάστημα...Ούτε τις στιγμές που περάσαμε μαζί, ούτε τα σκ, ούτε τα γέλια, τα φιλιά, τα χάδια, τα αγγίγματα, το σεξ, τίποτα δεν σκέφτηκε ώστε να μου εξηγήσει αφού έβλεπε οτι ήμουν χάλια... Δεν τον ένοιαζα καθόλου σαν άνθρωπος και ας είχε περάσει αρκετές στιγμές μαζί μου...Σε φίλους-γνωστούς που τους το έλεγα, μου έλεγαν οτι γλίτωσα και θα το καταλάβω με τον καιρό...Ίσως και να ξανασυναντηθούμε κάποια στιγμή, επειδή ο κόσμος είναι πολύ μικρός, ποιος ξέρει; Αλλά δεν νομίζω να με απασχολεί πλέον.Σκέφτομαι οτι κάποια κοπέλα θα υπάρχει που θα κάνουν τρελά ευτυχισμένοι ο ένας τον άλλον...
1