Συμβουλή μου είναι να μην το σκέφτεσαι τόσο πολύ και να μην σε ενδιαφέρει τι λένε οι άλλοι. Να θυμάσαι πάντα ότι κανείς δεν έχει το δικαίωμα να σου επιβάλλει κάτι, πόσο μάλλον τα καταραμένα κλισέ της κοινωνίας. Ζούμε σε εποχή που κυριαρχεί η επιφανειακότητα στις ανθρώπινες σχέσεις και πολλοί άνθρωποι δεν δίνουν ιδιαίτερη σημασία στις αρετές που προσφέρει μια σχέση, αφού θεωρούν το σεξ σαν κατόρθωμα και όχι σαν επακόλουθο μιας αρμονικής σχέσης, όπως θα έπρεπε να συμβαίνει κανονικά. Και εγώ στην ίδια κατάσταση με εσένα βρίσκομαι και μπορώ να καταλάβω πολύ καλά πώς νιώθεις. Χαίρομαι πραγματικά που βλέπω κοπέλες να σκέφτονται διαφορετικά από τις περισσότερες. Γιατί σωστά λές, ειδικά οι κοπέλες κάτω των 20 είναι πολύ σπάνιο να θέλουν να κάνουν σοβαρή σχέση. Πάντα υπάρχουν εξαιρέσεις βέβαια, προκειμένου να μην υπάρξει παρεξήγηση. Έχε λοιπόν εμπιστοσύνη στον εαυτό σου, μην δίνεις σημασία σε αυτά που σου λένε περί του θέματος και θα δεις ότι όλα θα πάνε καλά. Σου εύχομαι πραγματικά να βρείς ένα αξιόλογο άτομο να κάνεις σχέση, επειδή πίστεψέ με, το σεξ είναι πολύ πιο ωραίο όταν υπάρχουν τα συναισθήματα της αγάπης και της εμπιστοσύνης. Σου εύχομαι τα καλύτερα λοιπόν.Αγόρι,21
19.8.2015 | 20:15
Παρθένες στα 20 plus
έχει ανοίξει το θέμα πολλές φορές. Όμως ναι, υπάρχουμε κι εμείς. Για χίλιους δύο λόγους. Σε μένα γιατί δεν έτυχε να μου την πέσει κάποιος που να μου αρέσει και εμφανισιακά αλλά και ως προσωπικότητα, ως άνθρωπος. Από τη φύση μου κλειστός χαρακτήρας, λίγες παρέες, ντροπαλή και απόμακρη με τα αγόρια, δεν ψάχνω τον Θεό, αλλά αυτόν που θα μου εμπνεύσει εμπιστοσύνη, θα μου γεννήσει συναισθήματα. Η πράξη αυτή καθεαυτή δε μου λέει τίποτα. Δεν ντρέπομαι για τις επιλογές μου, δεν αναθεματίζω την τύχη μου, έχω σημαντικό μερίδιο ευθύνης, δεν είμαι καμιά Θεά αλλά δεν είναι η εμφάνισή μου το εμπόδιο. Δεν κατάλαβα γιατί να νιώθω μειονεκτικά που δεν πηδήχτηκα με κάποιον απλώς και μόνο για να διώξω από πάνω μου το "στίγμα της παρθενίας". Δεν έχω πρόβλημα να το παραδεχτώ σε όποιον με ρωτάει και έχω ακούσει πολλά κλισέ πάνω στο θέμα, έχω νιώσει βλέμματα συμπόνοιας ή απορίας και έχω δεχτεί συγγνώμες από άτομα που μίλησαν προσβλητικά για τις παρθένες (χωρίς να γνωρίζουν ότι είμαι κι εγώ). Κι έρχομαι εγώ να αναρωτηθώ τί κλειστά μυαλά κουβαλάνε μερικοί που το παίζουν προοδευτικοί επειδή έχουν απελευθερωθεί σεξουαλικά και θεωρούν τις παρθένες προβληματικές και σου λένε με παρηγορητικό ύφος "δε χρειάζεται να ντρέπεσαι για το θέμα σου"... Δεν ντρέπομαι, άνθρωπέ μου. Στεναχωριέμαι για τα χρόνια που περνάνε, όχι επειδή δεν κάνω σεξ, αλλά επειδή δεν κάνω σχέσεις με ανθρώπους που να με εμπνέουν να γίνομαι καλύτερη και μέσα σε όλα όσα αυτό περιλαμβάνει να υπάρχει και το σεξ. Είμαστε άνθρωποι, δεν είμαστε ζώα, ζούμε και χωρίς σεξ αν αυτό δε μας γεμίζει με αυτούς που έτυχε να γνωρίσουμε. Προς θεού, δεν κατακρίνω αυτές και αυτούς που κάνουν σεξ, είναι μια ανάγκη κι αυτή, μια φυσιολογική λειτουργία, κάτι το επιθυμητό, αλλά δε θα νιώσω και ανώμαλη επειδή εγώ δεν έκανα ακόμη. Τί μανία είναι αυτή, ρε παιδιά, να χωρέσετε τους ανθρώπους στα καλούπια σας; Γουστάρω να περιμένω αυτόν που θα με κάνει να νιώσω ερωτευμένη, και αν όχι αυτό να νιώσω τουλάχιστο όμορφα και ζεστά. Ε όχι και να κάνουμε σεξ καταναγκαστικά μόνο και μόνο για να μη διαφοροποιηθούμε από σας στις επιλογές μας. Και στο κάτω κάτω, γουστάρω και λίγο "παραμύθι", γιατί κατά βάθος όλες οι γυναίκες κρύβουμε μια πριγκίπισσα μέσα μας, θέλουμε αυτόν που θα μας ξεχωρίσει και θα τον ξεχωρίσουμε. Αυτά από μια παρθένα που θεωρεί το "θέμα της", ένα ακόμη κριτήριο για ξεσκαρτάρισμα, όποιος θέλει να φύγει γι' αυτό με γλιτώνει από τον κόπο να χαραμίσω το χρόνο μου σε κάποιον που δεν το αξίζει.
4