ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχεις το πιο όμορφο βλέμμα που έχω αντικρίσει σε γυναίκα. Όταν με κοιτούσες σάστιζα, αμηχανία, άβολη κατάσταση, μου άρεσε, μου λείπει. Η πρώτη αίσθηση το πρωί..το άρωμα σου, αυτό το άρωμα, δε μπορώ να το ξεχάσω, λένε ότι οι μνήμες στον εγκέφαλο αποθηκεύονται κυρίως από τη μυρωδιά. Όταν μυρίσω πάλι αυτό το άρωμα θα είσαι η πρώτη εικόνα στο μυαλό μου. Στοιχειώνεις τα όνειρα μου, ανοίγω τα μάτια μου, για μερικά δευτερόλεπτα νομίζω θα ακούσω τη φωνή σου. ''Δε πιστεύω να το πέταξες και αυτό ;'' Είχα χάσει κάθε λογική, δε μπορούσα να χαλαρώσω, σαν να μην υπήρχε τίποτα άλλο ενδιαφέρον. Περίμενα μια στιγμή να μείνουμε οι δύό μας, δεν έκατσε, τα μαλλιά σου, λυτά, με το φόρεμα που τόσο σου ταίριαζε, στο είπα, νομίζω δύό φορές, αυτή η εικόνα στο μυαλό μου θα μείνει, ελπίζω να μείνει, φοβάμαι μήπως με τον καιρό τη ξεχάσω, δε θέλω να τη ξεχάσω, κάθε φορά που έφευγες ένας πόνος στο στομάχι, έβγαινα και έπινα να προσποιηθώ ότι διασκεδάζω, να δουλέψω λίγο τον εαυτό μου ότι δε σε σκέφτομαι. Πέρασα όμορφα, γιατί ήσουν εσύ εκεί, πόσο τυχερός μπορεί να είμαι. Πόσο μου λείπεις.. Όταν χαιρετηθηκαμε σε αγκάλιασα, μου βγήκε, ξέρεις θέλω να στα πω όλα αυτά, δε φοβάμαι να στα δείξω, δε μπορώ.. Ξέρεις γιατί, ή μάλλον να πω την αλήθεια φοβάμαι μη σας χάσω και τους δύό..Έπρεπε να φύγω το πρωί, δε το έκανα, οτιδήποτε χρειαστεί για να υπάρχεις γύρω μου λίγο ακόμα..Αυτός ο Αύγουστος δε θα τελειώσει ποτέ, σίγουρα όχι στη σκέψη μου..πόσο σε θέλω..