ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το ξημέρωμα με βρήκε άυπνη... Εκείνο το συναίσθημα της αποκάλυψης με πολιορκούσε όλο το βράδυ... Ήρθε πάλι και μου χτύπησε την πόρτα... Με αναστάτωσε ψυχικά... Ένστικτο...εκείνο το συναίσθημα που σου τρώει την ψυχή, θυμίζοντάς σου πως κάτι είναι "λάθος", κάπου υπάρχει "ψέμα", ψέμα που δεν τολμάς να ξεσκεπάσεις... Και κάνεις πως δεν νιώθεις... πως δεν "βλέπεις"... και κοροϊδεύεις τον εαυτό σου περισσότερο από ότι σε κοροϊδεύει εκείνος...Και από συνένοχος, γίνεσαι ο απόλυτος φταίχτης...Μα κάτι στιγμές σαν την χτεσινή βραδιά, που δεν χώραγα σε κανένα χαμόγελο, σε καμία αγκαλιά, σε κανένα ποτήρι με αλκοόλ και όλοι γύρω μου έμοιαζαν τόσο ξένοι μέσα σε ένα πέπλο απόλυτης ξενοιασιάς και ευτυχίας...κάτι τέτοιες στιγμές μου θυμώνω...