23.8.2015 | 22:06
κι όμως.
Ξέρετε κάτι; Από τότε που αποφάσισα ότι δεν θα αφήσω την κρίση και τα οικονομικά μου προβλήματα να με πάρουν από κάτω και να με κάνουν να αισθάνομαι εντελώς κουρέλι, έγινα άνθρωπος πιο δημιουργικός, πιο ολιγαρκής, και το κυριότερο, ευτυχισμένος. Αυτό βέβαια δε σημαίνει πως κλείνω τα μάτια μου στην πραγματικότητα γύρω μου, γι αυτό δεν κάθομαι στα αυγά μου. Στο δρόμο όλη μέρα είμαι, προσφέρω όπου μπορώ, βοηθάω το συνάνθρωπο που είναι σε ακόμη χειρότερη κατάσταση από μένα. Όμως δεν αφήνω τη μιζέρια να με κυριεύσει. Δε θα σας περάσει, κουφάλες. ΔΕ ΘΑ ΣΑΣ ΠΕΡΑΣΕΙ. Αν μια μέρα ξεσηκωθούμε και ρίξουμε τον καταραμένο τον καπιταλισμό και τη δικτατορία των τραπεζιτών, ομολογώ ότι θα είμαι ακόμη πιο ευτυχισμένος άνθρωπος. ΥΓ δεν είμαι κκε και μην αρχίσετε την ιστορία με τα κόμματα και γενικά το πολιτικοκομματικό "ποιανού είσαι εσύ παιδί μου"