24.8.2015 | 05:10
Nastya
Το μονο που ηθελα ηταν να ακουσω ενα γαμημενο "Ολα καλα θα πανε". Αυτο ηθελα, τοσο δυσκολο ηταν; Περιμενα σαν τον μαλακα την μερα των γεννεθλιων μου να χτυπησει το κινητο μου και να σε ακουσω. Αλλα ματαια. Μεχρι την αλλαγη της μερας περιμενα εκει μπροστα στην παραλια, αλλα το τηλεφωνο δεν χτυπησε ποτε να ακουσω απο τα χειλια σου αυτη τη γαμημενη κουβεντα που την ειχα τοσο αναγκη. Το μονο προβλημα ηταν οτι ηθελες να φυγεις απο το σπιτι σου και να μεινουμε μαζι. Εγω νομιζεις δεν το ηθελα; Δεν ηθελα να φυγω και απο το δικο μου και να ειμαι με τον ανθρωπο που αγαπω; Και προσπαθησα, προσπαθησα, προσπαθησα για ενα καλυτερο μελλον. Για κατι που θα μου δωσει περισσοτερες επιλογες. Για κατι που θα με κανει να μπορω να εχω μεγαλυτερες προσδοκιες απο τη ζωη μου. Και οχι να ψαχνω για μερεμετια που ειπες.Και ξερεις κατι; Το οτι ησουν μαζι μου λογω συνηθειας ηταν το χειροτερο ψεμα που δε μπορω να αποδεχτω ποτε. Μαλλον ενιωσες πολυ νωριτερα οτι βαρεθηκες αλλα δεν μου το ειπες. Εγω δεν ενιωσα ετσι. Εγω σε ειχα συνεχως στο μυαλο μου.Και οτι εκανα το εκανα επειδη δεν αντεχα να μην ενδιαφερεται το ατομο που αγαπησα τοσο πολυ και να μην μου πει κατι. Εστω κατι! Και γι'αυτο με την πρωτη ευκαιρια εκανα την σκεψη μου διαταγη και την καρδια μου χωμα για να ξεφυγω απο αυτο το απαισιο συναισθημα οτι αυτη που αγαπησα δεν με εψαξε να μου πει "ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ ΜΑΛΑΚΑ, ΟΛΑ ΚΑΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΜΑΛΑΚΑ".Ομως εγω καθε φορα ετρωγα την ψυχη μου και εβαζα τον εγωισμο μου στον κωλο μου για να σε προσεγγισω καπως και να σου δειξω "Εδω ειμαι, σε σκεφτομαι ακομα".Δεν σου κραταω κακια. Εχεις και εσυ τα δικια σου. Αλλα δεν επωμίζομαι το βαρος μονος μου. Ενα μερος του βαρους το παιρνεις και εσυ. Βαρεθηκα να λεω συγνωμη, συγνωμη, συγνωμη.Και σαν να μην φτανει αυτο μου στελνεις ενα κειμενο που μιλαει για εγωισμο και μου λες οτι αυτο μας ταιριαζει απολυτα. Σοβαρα; Εγω εγωιστης; ΟΚ.Νομιζω πως εχουμε εντελως διαφορετικη αντιληψη. Ισως και να μην ταιριαζαμε.Αλλα η αγαπη μας ηταν αληθινη. Μεχρι πιο σημειο δε ξερω. Αλλα ηταν αληθινη.Και επειδη δε θα σταματησω ποτε να σε αγαπω, σου ευχομαι ενα καλοτυχο μελλον και οτι ονειρο εχεις να γινει πραγματικοτητα.Για μενα δεν ξερω τι εχεις ευχηθει στις σκεψεις σου. Αλλα πραγματικα θα ηθελα να προχωρησω και εγω. Δεν ξερω αν ιδωθούμε ξανα. Πολυ πιθανων να σε ξαναδω. Αλλα θα προτιμουσα να μην συμβει επειδη ξερω οτι θα με πονεσει. Εσενα δεν ξερω αν σε πονεσει επειδη το επομενο βημα το εχεις κανει προ πολλου. Αλλα πραγματικα δεν θα ηθελα να σε ξανασυναντησω επειδη θα λυγισω.Να 'ξερες μεσα στη χρονια ποσες φορες περασα απο τα μερη που ζησαμε τοσες στιγμες μαζι. Να'ξερες πως η σκεψη μου ειχε μεινει κολλημενη στη μορφη σου. Να'ξερες ποσο πονεσα για να κανω αυτο που εκανα. Οσο αργησα εγω να φτασω εδω που εφτασα, αλλο τοσο αργησες εσυ να μιλησεις. Μην ριχνεις το βαρος ολο σε εμενα. Ριξε και τον δικο σου εγωισμο μια φορα.Προσμένω στην ημερα που δε θα σκεφτομαι το παρελθον. Σε καθε ευκαιρια χανομαι αναμεσα σε ατομα που με αγαπουν. Δε θα αργησει αυτη η μερα.Ολα καλα.