ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κι αν γεννηθείς κάποια στιγμήΜιαν άλλη που δε θα υπάρχωΜη φοβηθείςΚαι θα με βρείς είτε σαν άστροΌταν μονάχος περπατάς στην παγωμένη νύχταΕίτε στο βλέμμα ενός παιδιού που θα σε προσπεράσειEίτε στη φλόγα ενός κεριού που θα κρατάςΔιαβαίνοντας το σκοτεινό το δάσοςΓιατί ψηλά στον ουρανό που κατοικούνε τ’ άστραΜαζεύονται όλοι οι ποιητέςΚαι οι εραστές καπνίζουν σιωπηλοί πράσινα φύλλαΜασάν χρυσόσκονη πηδάνε τα ποτάμιαΚαι περιμένουνΝα λιγωθούν οι αστερισμοί και να λιγοθυμήσουνΝα πέσουν μεσ’ στον ύπνο σουΝα γίνουν αναστεναγμός στην άκρη των χειλιών σουΝα σε ξυπνήσουν και να δεις απ’ το παραθυρό σουΤο προσωπό μου φωτεινόΝα σχηματίζει αστερισμόΝα σου χαμογελάειΚαι να σου ψιθυρίζειΚαλή νύχταΕρωτικόΜάνος Χατζιδάκις, Δέκα Ποιήματα