Πολλά μπορώ να σου πώ γιατί το είχα περάσει παλιότερα αλλά δεν έχει νόημα.Κάποιες λέξεις που χρησιμοποιείς μου είναι πολύ γνωστές...φαύλος κύκλος,αποτυχία κτλπ.Εγώ το πέρασα μόνη μου αλλά δεν το συνιστώ.Θα είχα γλιτώσει πολλά χαστούκια αν είχα πάρει την βοήθεια που έπρεπε να πάρω.Αυτό που μπορώ να σου πώ είναι οτι ξεπερνιέται με πολύ δουλειά με τον εαυτό σου,με πολύ ειλικρίνεια και με την βοήθεια ενός πολύ καλού ψυχολόγου.Δώσε ιδιαίτερη βάση στο τελευταίο που ανέφερα.Δεν θα πάς σε όποιον έτυχε,θα πας σε κάποιον που θα σε κάνει να νιώθεις άνετα.Το πρόβλημα γενικά, δεν είναι οι κακές σκέψεις,το πρόβλημα είναι ότι σκέφτεσαι με μη υγιή τρόπο που οδηγεί στην αναπαραγωγή τέτοιων σκέψεων.Αυτό είναι που θα σε βοηθήσει ο ψυχολόγος να δείς και να αλλάξεις.Βήμα βήμα θα το πάς.Η Ρώμη δεν χτίστηκε σε.μια μέρα.Πάντως και μόνο που ζητάς βοήθεια σημαίνει ότι μέσα σου υπάρχει ένα πολύ υγιές κομμάτι που ψάχνει τρόπο να βγεί προς τα έξω.Αν το θές πολύ θα τα καταφέρεις αρκεί να μην το βάλεις κάτω.
6.9.2015 | 14:18
Χρειάζομαι βοήθεια
Όταν αντιμετωπίζεις κατάθλιψη και κάνεις πολλές αρνητικές και άσχημες σκέψεις για τη ζωή σου και το μέλλον σου με το φόβο ότι θα αποτύχεις... πως τις απομακρύνεις αυτές τις σκέψεις; Μου τρώνε πολύ χρόνο κάθε μέρα, να κάθομαι και να σκέφτομαι υπερβολικά τις πιθανότητες να μη καταφέρω τίποτα στη ζωή μου, και μιλάμε ότι έχω ανησυχίες για το πολύ μακρινό μέλλον, όχι μόνο για τον επόμενο μήνα ή χρόνο, αλλά και για 10 χρόνια μετά. Ίσως για εσάς που δεν έχετε περάσει από αυτή τη θέση θα μου πείτε απλά να μη τα σκέφτομαι, αλλά μακάρι να ήταν τόσο απλό, προσπαθώ μήνες και δε μπορώ... Έχω ακολουθήσει οδηγίες ψυχολόγου να παίρνω βαθιές αναπνοές να ακούω χαλαρωτική μουσική, να αδειάζω το κεφάλι μου, κτλ. αλλά και πάλι δε πιάνει... και όταν αρνητικές σκέψεις με καταβάλλουν σε στιγμές κάποιας απασχόλησης, τότε προφανώς δε μπορώ να διαλογιστώ ή να ξεφύγω εκείνη τη στιγμή από αυτές, νιώθω την ανάγκη να τις αναλύσω,γνωρίζοντας ότι δε με οδηγούν πουθενά. Νιώθω λες και... με έχουν υπνωτίσει να το κάνω οι σκέψεις αυτές, δε μπορώ να το εξηγήσω αλλιώς. Ίσως να μπορούσα να παρομοιάσω τη κατάσταση με κινούμενη άμμο, όσο προσπαθώ να βγω, τόσο βουλιάζω περισσότερο. Και πράγματα καθημερινά με μεταφέρουν σε αρνητικές σκέψεις με τη πρώτη αφορμή. Nομίζω ότι είναι ένας φαύλος κύκλος όλο αυτό... από τη μια για να βγω από τη κατάθλιψη πρέπει να σταματήσω να κάνω αυτές τις σκέψεις, από την άλλη θα σταματήσω να κάνω αυτές τις σκέψεις μόνο αν βγω από τη κατάθλιψη. Έχω δοκιμάσει να εφαρμόσω πολλούς τρόπους και συνεχίζω, πχ. κάνω γυμναστική, έχω κόψει το αλκοόλ, κοιμάμαι 7 ώρες μίνιμουμ κάθε βράδυ, βγαίνω που και που έξω, αλλά ότι και να κάνω, ενώ η διάθεση μου φτιάχνει κατά καιρούς, το μυαλό μου εκεί, συνδεμένο με αρνητικές σκέψεις, και να τες πάλι που με ρίχνουν κάτω. Πως ξεφεύγω από όλο αυτό;
3
