ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είναι που λέτε αυτό το πιτσιρικάκι στη γειτονιά μου που κάθε φορά που το βλέπω (άγνωστο γιατί) πέρα απ ' τον φυσιολογικό κανιβαλισμό(:-P) να θέλω να του φάω τα μάγουλα μου δίνει κίνητρο για φιλοσοφικές αναζητήσεις(;)...μια άλλη φορά είχα γράψει εδώ μέσα για ένα περιστατικό που είχε φάει τα μουτράκια του και έκλαιγε..τότε το καθησύχασαν "ότι μόνο έτσι μεγαλώνεις" σήμερα το είδα πάλι...έπαιζε μ' αυτό το γνωστό παιδικό παιχνίδι με τις φούσκες από σαπουνάδα...φυσούσε μ'ενθουσιασμό και μετά έτρεχε να τις φτάσει..αγνοούσε ότι αυτές μπορεί να έκαναν ένα ΠΑΦ και να έσκαγαν αφήνοντάς το με τη χαρά;-) δεν το ένοιαζε όμως...συνέχιζε!χαιρόταν το παιχνίδι του και απολάμβανε το χαμόγελο μου χαζεύοντάς το...μικρούλι μου είσαι σοφό!!! Είναι ωραίο να κυνηγάς φούσκες κι ας μην τις φτάνεις τελικά!αλλά να να μη μου στενοχωριέσαι όταν τις χάνεις απ' τα μάτια σου...φτάνει που πέρασες καλά,έτρεξες,χάρηκες..! Άλλωστε είτε τα καταφερεις είτε όχι πάντα θα βρίσκεται κάποιος στο δρόμο σου που θα σε κοιτάει με λατρεία και θα σου χαμογελάει....αρκεί να έχεις τα ματάκια σου ανοιχτά!