16.9.2015 | 19:41
Μου φάνηκε πως είδα ένα δικό σου μύνημα..
Μπορεί να μην είσουν εσύ,αλλά δάκρυσα...Και δεν περάσαν λίγες μέρες..κ κλαίω..Γιατί είχα φτιάξει όλο το έργο με εμάς πρωταγωνιστές.Είχαμε γίνει γέροι (παππούδες γιαγιάδες) κ τα εγγόνια μαςμας είχαν κολλητάρια,θέλαν εμάς για παρέα,κ η ζωή δεν είχε προβλήματα,όσο είμασταν μαζί..όμως δεν είμαστε.κ ο κόσμος ότι κ αν κάνω δεν είναι όμορφος..είναι άσχημος,κ ας μην μπορω να σε αντέξω πλέον.γίναμε κ εμείς μια ατάκα που λέει καποιος,χωρίς να ξέρει γιατί.κρίμα.
