ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Νιωθω μεσα μου ενα μεγαλο κενο. Δεν μπορω να ηρεμησω. Ενας κομπος φραζει τον οισοφαγο μου και μια πλακα πιεζει το στερνο μου. Θελω να φυγω μακρια. Να απομονωθω και να φυγουν ολα απο μεσα μου. Χρειαζομαι την καθαρση την εχω αναγκη. Δεν θελω να νιωθω εξαρτηση απο κανεναν. Ουτε απο αυτην που με λαϊκιστικες φιλοσοφικες παρεμβασεις προσπαθει να με ελεγξει και να με κατανοησει. Ουτε απο αυτον που ερχεται για λιγο, με ξεδιψαει με το νερο του και μετα εξαφανιζεται. Εξαφανιζεται σου λεω. Και την προηγουμενη φορα δεν μπορω να μεινω διπλα σου μου ειπε, οχι δεν θελω. Αποκριθηκε στο καλεσμα μου, κολυμπησε, αλλα δεν βουτηξε, δεν αφαιθηκε. Αν ειχε αφαιθει ισως να ηταν αλλιως. Ισως εστω και για λιγο μεσα στο χαος μας να ενιωθα ομορφη ξανα και αλωβητη. Ναι αλωβητη, γιατι τωρα νιωθω λες και με περικλυει ενα τεραστιο τειχος απο κλαδια γεματα αγκαθια, και εγω προσπαθωντας να σκαρφαλωσω για να ξεφυγω μπηγω τα νυχια μου και τα ματωνω. Κλαιω και ουρλιαζω. Αλλα ουτε το κλαμα πλεον με συνεφερει, και η φωνη μου ειναι λες και δεν βγαινει απο το στομα μου. Νιωθω την ψυχη παγιδευμενη στην καρδια μου να ουρλιαζει αλλα κανενας δεν ακουει, παρα μονο οι δαιμονες στο μυαλο μου. Εχουν καταληψει το μυαλο μου και δεν φευγουν. Με μολυνουν, με πονανε. Ποναω. Προσπαθω να προσγειωθω στην πραγματικοτητα αλλα δεν τα καταφερνω. Ποναω ακομα, ματωνω. Δεν ξερω αν χαμογελαω αληθινα.Αυτος. Αυτος πιστευω θα μπορουσε να με βγαλει απο ολο αυτο. Πρεπει να του μιλησω. Πρεπει να ξερει τι νιωθω, να μαθει, ισως ετσι μεινει και πιστεψει. Ειναι χαος, ειμαι χαος. Ειμαι χαος και αν εχω ταξη δεν το αντεχω. Οχι δεν ειναι ταξη αυτο που βιωνω, απαθια ειναι απραξια. Πνιγομαι. Ψεμα στο ψεμα, λασπη, βρωμια. Ποσα αλλα ψεμματα να αντεξω. Ποναω. Χρειαζομαι να αφαιθω. Μονο καποιον που δεν φοβαται να μολυνθει θελω. Καποιον ηδη μολυσμενο. Οχι για να πεσουμε μαζι, οχι για να σηκωθουμε. Μονο για να μην σκεφτομαι αλλο τα αγκαθια. Μονο για να μην ματωνω αλλο τα νυχια μου. Οπως την πρωτη φορα που τον αγκαλιασα για να σβησει ενα τσιγαρο. Οπως την πρωτη φορα που με χορεψε γιατι δεν αντεχε να φυγει και ας μην υπηρχε μουσικη. Ετσι απλα. Πρεπει να μαθει.