ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

οταν σε απασχολει πολυ εντονα κατι σε οποιοδηποτε τομεα αλλα κυριως στα συναισθηματικα (και δε μιλαω απλα να γουσταρεις καποιον κ να το σκεφτεσαι αλλα για κατι σοβαρο) σε σημειο που να το σκεφτεσαι συνεχεια, λειτουργει καλυτερα το να δουλευεις ωστε να ξεχνιεσαι με την εργασιοθεραπεια ή να εισαι ανεργος/η ωστε να μην κανεις κ κανενα λαθος στη δουλεια αμα εχεις το μυαλο σου εκει?εμενα μου εχει τυχει να εχω προβλημα στα συναισθηματικα μου και να δουλευω και ημουν τοσο χαλια ψυχολογικα που δεν μπορουσα να συγκεντρωθω, κ κοντεψα να εχω θεμα κ με τον εργοδοτη.και να σημειωσω οτι αυτη τη δουλεια τη λατρευα(αλλα αυτο δεν με βοηθησε στο να ειμαι αφοσιωμενη κ μη σκεφτομαι το προβλημα μου).αλλα μουχει τυχει κ ως ανεργη να με απασχολει κατι σοβαρο κ επειδη δεν ειχα κατι να ξεχνιεμαι κοντευα να τρελαθω με τη σκεψη του προβληματος στο μυαλο μου.για την ιστορια,μετα το ελυσα το προβλημα μου και στις δυο περιπτωσεις, αλλα και στις δυο κοντευα ν τρελαθω.εσεις τι λετε? τι βοηθαει καλυτερα? υγ δεν μιλαμε καποιος να μην δουλευει αλλα να εχει χομπι κ δραστηριοτητες αλλες, θελω να συγκρινω μονο αυτα τα δυο. ή σχολιαστε ελευθερα