ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Όπως τότε που ήσουν στο Λύκειο αν θυμάσαι ,λέω εγώ ..ή αλλιώς σήματα καπνού,ταχυδρομικά περιστέρια ,τηλεβόας κάτω από τα παράθυρα και τέτοια μα που ζεις??

ουτε εγω εχω ολα αυτα (facebook εχω να ειμαι ειλικρινης αλλα μπαινω μια φορα το χρονο-αντιθετα με παλια που το ειχα σκισει) και δεν εχω βρει καμια δυσκολια να κρατησω επαφη με αυτους που θελω, φιλους, συμφοιτητες κλπ.Ουτε ο καλος μου εχει οτιδηποτε απο social media και κρατησε επαφη μαζι μου οταν πρωτογνωριστηκαμε ΖΗΤΩΝΤΑΣ ΜΟΥ ΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΜΟΥ, βασικη κοινωνικη συμπεριφορα δηλαδη

Η τετ α τετ στιγμές δεν μας περνάνε απο το μυαλο;ή η συνομιλία στο τηλέφωνο;Οχι βεβαια!Ας μείνουμε στην εικονική μας πραγματικότητα....Οποιος ενδιαφέρεται βρίσκει χίλιους δυο τρόπους για να κρατήσει επαφή.Τα υπόλοιπα ειναι δικαιολογίες.

Δεν ξέρω αν έχει νιώσει και κανένας άλλος εκείνη την αίσθηση όταν βλέπεις talent show και εμφανίζεται κάποιος πολύ ατάλαντος που γίνεται ρεζίλι στη σκηνή χωρίς να το καταλαβαίνει και θες να σταματήσεις να το βλέπεις γιατί είναι επώδυνα ντροπιαστικό αλλά για κάποιο λόγο δεν μπορείς? Είναι ακριβώς η αίσθηση που έχω και όταν διαβάζω μερικές αναζητήσεις ή εξομολογήσεις. Όπως αυτή.