ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είναι τόσο κρίμα, που χειρίστηκες έτσι, τα όσα αισθάνθηκες για μένα.. Βιάστηκες να συμπεράνεις τι σκέφτομαι, χωρίς να ρωτήσεις εμένα.. Βιάστηκες -κατά καιρούς- να τσαντιστείς και να εξαφανιστείς για μέρες.. Βιάστηκες να πάρεις την απόφαση να φύγεις, χωρίς να δώσεις λόγο σε κανέναν.. Βιαζόσουν γενικά -επί ένα χρόνο και κάτι.. Είχαμε πολύ δυνατή χημεία και το ξέρεις.. Κι αν εσύ το προσπέρασες, εγώ όχι, γιατί δεν μου έχει ξανασυμβεί.. Αλλά την είδες αγρίμι, που δεν ελέγχεται, αλλά θέλει να ελέγχει.. Αν ήσουν λιγότερο εγωιστής, αν.. Και δεν νομίζω πως φοβάσαι γενικά τα συναισθήματα. Ίσα ίσα που εκτιμάς την αλήθεια αυτών.. Γνώμη μου.. Απλά θες να τα προκαλείς στους άλλους και μετά δεν ξέρεις πως να τα διαχειριστείς.. Αυτό κατάλαβα.. Ήθελα όμως, τόσο.. Και το ξέρεις.. Δεν γίνεται να μην το ένιωθες.. Είμαι σίγουρη, δεν είμαι τρελή, ούτε φαντασμένη.. Αλλά αγνόησες τα συναισθήματά μου, που ήταν εκεί, μπροστά σου. Όπως και τα δικά σου και το ένιωθα.. Έκανες όμως πίσω πολλές φορές.. Κι ενώ προσπάθησα να σου δείχνω πως θέλω.. Με αγνόησες.. Αυτό είναι που με λυπεί και με τσαντίζει..Δεν ήμουν έτοιμη στην αρχή και στο είπα στο γενικά, για να ξέρεις πως να με αντιμετωπίσεις.. Ούτε εσύ μπορούσες τυπικά.. Και τώρα?! Τι μας έμεινε? Ούτε ένα γεια.. Τόσο κρίμα.. Εγώ νιώθω πως πρέπει να φύγω από δω. Είναι ώρα για ριζικές αλλαγές στη ζωή μου.. Και μπορεί να έχω φύγει ήδη, όταν εσύ θα έρθεις για δική σου δουλειά, κάποια στιγμή εδώ.. Μου στέρησες μία ευκαιρία με σένα.. Αυτό με κάνει να γράφω ακόμη εδώ ακόμη.. Για πόσο ακόμα δεν ξέρω..Καλό σου βράδυ, τίγρη. Σε σκέφτομαι ακόμη, αν και δεν το ξέρεις καν..Παίζει να με πέρναγες και για τρελή, μετά από τόσους μήνες που έχω να σε δω. Με άφησες με μία απορία. Αυτό είναι το γαμώτο.