ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

μου λείπεις ρε.......γιατί δεν με περίμενες λίγο....γιατί ήσουν τόσο ανίκανη να καταλάβεις; απλά δεν ήμασταν στην ίδια φάση ζωής...γιατί δεν το κατάλαβες αυτό; γιατί δεν με περίμενες; ήμουν άνεργη, προσπαθούσα να βρω το δρόμο μου,να τελειώσω το μεταπτυχιακό μου, να αποφασίσω, τί θέλω απο τη ζωή μου, περνούσα πολύ δύσκολα. Και τώρα που όλα στρώνουν, απλά δεν είσαι εδώ. Με εγκατέλειψες και αυτό δε θα στο συγχωρέσω ποτέ. Και ας σε αγαπώ ακόμα. Με εγκατέλειψες στα μισά του δρόμου. Είναι φοβερό συναίσθημα να κλείνει το βιβλίο της ιστορίας σας για τον άλλον, αλλά το δικό σου να μένει αιώνια ανοιχτό. Μακάρι να μπορούσα να το κλείσω και εγώ. Μακάρι να έστριβα ένα διακόπτη και να γινόμουν αναίσθητη σαν και εσένα.