1.11.2015 | 17:05
...
Χτες, βγήκα με κάτι φίλες. Είμασταν 4 οι δύο έβγαζαν selfies με ταχύτητα φωτός, selfies στον δρόμο, selfies με τις πίτες, selfies στο bowling. Στο πιτάδικο αφού σκουπίστηκαν από το τζατζίκι, έβγαλαν και οι δύο τα κραγιόν τους και άρχισαν να βαζούν. Εν τω μεταξύ κάθε μίσο λεπτό αγκαλιάζονταν. Στο τραίνο σχολίαζαν κάθε μα κάθε αγόρι που πέρνούσε...Μετά η μία με ρώταγε 'τι έχεις και δεν μιλάς; Γιατί είσαι τόσο ήσυχη σήμερα;'.Τι να της πεις τώρα; Σάμπως εγώ είμαι καλλίτερη; Αυτές είναι φίλες γιατί εκτιμούν η μία την άλλη, έχουν κάτι το ουσιαστικό. Εγώ κάνω παρέα μαζί τους γιατί δεν έχω άλλη επιλογή, όσο αισχρό και αν ακούγεται. Αλήθεια τις αγαπάω σαν φίλες μου, νοιάζομαι γι'αυτές αλλά δεν βρίσκω τίποτα το κοινό. Ανυπομωνώ να τελειώσει το λύκειο και να βρω μια παρέα που να μου ταιριάζει.
