ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Με εξοργίζει, με θυμώνει, με εκνευρίζει, θέλω ν' αρχίσω να βρίζω σα να μην υπάρχει αύριο γιατί εκεί που κάνω την πρακτική είναι κολαστήριο:- Ακόμη να πληρωθώ, όσο και λίγα να είναι αυτά τα λεφτά τα ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ ΤΩΡΑ, όχι σε 1 μίση μήνα. Κάνω κάτι ΑΣΧΕΤΟ κατά βάση με το αντικείμενό μου την περισσότερη ώρα. ΚΟΥΡΑΖΟΜΑΙ. ΤΟ περιβάλλον είναι αφιλόξενο, η υπεύθυνη δεν έχει καταλάβει πως ΝΑΙ, χάρη τους κάνω, είμαι φτηνά εργατικά χέρια και δεν δείχνουν καμία απολύτως ευελιξία που έχουν αναμεταξύ τους η εργαζόμενη. Βασικά την αντιπαθώ. ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΞΥΠΝΑΩ ΤΟ ΧΑΡΑΜΑ, για να πηγαίνω κάπου αφιλόξενα, που ούτε έναν καλό λόγο δεν έχω ακούσει, και είναι εμφανέστατο ότι υπολογίζουν το πρόγραμμα τους είναι βολικό μόνο για κείνες! Και νιώσω τόσο μα τόσο ηλίθια που έδωσα την άδειά μου στις 17 Νοέμβρη ενώ κανονικά με τον τρόπο που με αντιμετωπίζουν θα έπρεπε να τους πω να πάνε να κόψουν το λαιμό τους. Και το μόνο που κάνω είναι πρακτική-ύπνος-χάζεμα στο νετ πρακτική. Ούτε τα λεφτά που δικαιούμαι δεν τα παίρνω στην ώρα μου και μιλάνε για συνέπεια οι καρακάξες! Λες και δεν είμαι ενσυνείδητη! Σιχτίρ πια!