ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχω κατάθλιψη.Έχω γίνει μια σκιά του ευατού μου.Ενώ βγαίνω και έχω παρέα ποτέ δε νιώθω καλα.Βλέπω τους άλλους να γελάνε και γω δε μπορώ.Νιώθω πάντα μόνος,λες και δεν έχω τίποτα να μοιραστώ.Κρατάω τις αποστάσεις μου και καταλήγω να απορρίψω κάποιον εγώ πριν με γνωρήσει καλά γιατι φοβάμαι οτι αν δεί πόσο άδειος και ρηχός είμαι θα με απορριψεί αυτός.Έχω ενοχές που είμαι αδύναμος και ντροπη που ενω αλλοι ανθρωποι εχούν περάσει πολλά περισσότερα ειναι δυνατοι και χαμογελαστοι και εγω δε μπορώ να το ξεπεράσω μόνος μου.Κάνεις δεν έχει καταλάβει τίποτα αν και αυτο το προβλημα το εχω πολλα χρονια...μακάρι κάποιος να έβλεπε. Τελευταία σκέφτομαι να πάω σε ψυχολόγο για να μάθω επιτέλους τι μου συμβαινει,ποιος ειμαι και τι με κραταει πισω.Απλα φοβάμαι γιατι δεν έχω πει τίποτα σε κανέναν και ούτε πρόκειται και δε ξέρω απο πού να αρχήσω.Μένω μόνος μου γιατί σπουδάζω επαρχία αλλά ενω θέλω τόσο πολύ να στείλω ενα email σε έναν ψυχολόγο που έχω βρεί ταυτόχρονα φοβάμαι μήπως κάνω λάθος ,μήπως δεν με βοηθήσει και επίσης αισθάνομαι ντροπή.Το πιο σημαντικό είναι οτι μου έιναι δύσκολο να το περνάω αυτό μόνος μου χωρις να έχω κάποιον να μου πει οτι κάνω το σωστο.