ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Με αφορμή μια ηλίθια εξομολόγηση που διάβασα χτες, για κάποιον που απέρριψε μια κοπέλα μόλις έμαθε ότι είναι λογίστρια, θα γράψω την δική μου εμπειρία. Λοιπόν μέχρι πρίν 6 μήνες πίστευα και εγώ στο στερεότυπο λογιστής ίσον πλήξη. Μέχρι που γνώρισα την κοπέλα μου. Ήταν μια μέρα που ο πατέρας μου, επέμενε να πάω εγώ στο λογιστήριο για κάτι δουλειές που έιχαμε γιατί δεν άδειαζε. Με μισή καρδιά λοιπόν πήγα. Φτάνω και με το που ανοίγει η πόρτα, βλέπω μια κοπελίτσα στα 25, με μπλουζάκι pink floyd (αδυναμία), το γραφείο ήταν γεμάτο με πολύχρωμους πίνακες που μετά έμαθα πως αυτή έφτιαχνε, και δίπλα απ’όλη την χαρτούρα ήταν ένα βιβλίο με παρτιτούρες. Πριν αρχίσουμε μου έφτιαξε καφέ και μου έδωσε σπιτικά μπισκότα (αυτό το θυμάμαι καλύτερα απ’όλα). Αν και η πρώτη εικόνα ήταν κάπως ’αντιεπαγγελματική’ έκανε πολύ καλή δουλειά. Μετά ζήτησα από τον πατέρα μου να πάω ξανά εγώ τον άλλο μήνα και της ζήτησα να βγούμε. Τώρα είμαστε μαζί. Την ρώτησα πρόσφατα γιατί διάλεξε αυτό το επάγγελμα και η απάντηση με εξέπληξε. Μου είπε πως γι’αυτήν η δουλειά της είναι κάτι σαν το σχολείο , αναγκαίο κακό. Μου είπε πως ποτέ δεν θέλησε καριέρα και χρήματα και πως διάλεξε αυτήν την δουλειά γιατί πολύ απλά μπορούσε να την κάνει. Δεν είχα ξανασυναντήσει κάποιον που να είναι τόσο ειλικρινής για τον εαυτό του. Δεν την ενθουσιάζει αυτό που κάνει , δεν προσποιείται το αντίθετο. Το μόνο που θέλει είναι να ’παίξει’ μετά το ’διάβασμα’. Σε μερικούς μπορεί να φαίνεται θλιβερό. Και εγώ, δεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ τον εαυτό μου να λειτούργει έτσι. Απ’ότι φαίνεται το κορίτσι μου είναι από τους ανθρώπους που πολύ απλά δεν έχουν επαγγελματικές φιλοδοξίες, και που δεν αναζητούν ικανοποίηση στην δουλειά τους. Της αρκεί να γυρνάει σπίτι και να ασχολείται με τα δικά της, να βγαίνουμε, ζει χωρίς κανένα άγχος και είναι ευτυχισμένη. Είναι γλυκιά, βγάζει κάτι το παιδικό , δέχεται τα πράγματα όπως έρχονται και απλά έτυχε να είναι καλή με τα νούμερα και τους ανθρώπους. Άρα φίλε που ξέρεις, μπορεί να έχασες ευκαιρία γιατί βιάζεσαι να κρίνεις. Και σήμερα βλέπεις, μόνο και μόνο το να μην είναι κάποιος άνεργος είναι ευτύχημα.