ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Οταν καποιος απο την οικογενεια σου ή τους πολυ κοντινους σου φιλους σε θιξει,βρισει,τσακωθει μαζι σου,σε υποβαθμισει κτλπ,συνηθιζεις και μετα απο λιγο τον συγχωρεις. Ακομη κι αν εχει αδικο,ακομη κι αν σε πονεσε κατι τετοιο γιατι βεβαια οταν καποιος κοντινος σου ανθρωπος προβει σε καποια τετοια πραξη πονας πονας πραγματικα και πολυ. Οι λέξεις αυτες σε μαχαιρωνουν. Συγχωρείς,ομως, συγχωρεις και ξεχνας επειδη υπαρχει αγαπη και η αγαπη οδηγει στη ληθη. Μα για ποσο καιρο μπορεις να παραβλεπεις την ματωμενη σου ψυχη; Οι ανθρωποι ξεχνουν,αδιαφορουν,θυμωνουν,βριζουν και ειναι εν μερει λογικο,μα οταν αυτο γινεται προς εσενα χωρις να φταις σε συνεχή βαση; Τοτε τι κανεις; Μενεις μονος σου,απομακρυνεσαι απο αυτούς τους ανθρώπους,πράγμα καθολου ευκολο, ή γινεσαι και εσυ σαν αυτους,ετσι μηπως και μειωσεις τις πληγες; Μα και να φυγεις και να αλλαξεις, οι πληγες παραμενουν και οταν εχουν δημιουργηθει και σε μικρη ηλικία δεν φευγουν. Και φτανεις σε αδιεξοδο και συνειδητοποιείς οτι οι πράξεις καποιων ανθρωπων σε σημαδευουν και σε ακολουθουν. Καθοριζουν το πλανο της ζωης σου και εσυ μενεις με τις πληγες στην ψυχη σου. Σ αυτην την ψυχη η οποια αντι να ανθισει,μαραζωσε.