7.12.2015 | 00:38
Δεν έχουμε που να πάμε..
Είμαστε μαζί εδώ κ 1,5 χρόνο και τους τελευταίους μήνες δεν έχουμε δικό μας χώρο .Είναι 26,είμαι 20 κ μενουμε με τους δικούς μας κ οι δυο. Τον τελευταίο καιρό δε δουλεύει εκείνος,εγώ έχω πολλές υποχρεώσεις με τη σχολή κλπ οποτε δεν έχω χρόνο και για δουλειά . Είμαστε πολύ δυσκολα κ οι 2 οικονομικά κ έτσι δεν πάμε πλέον ούτε για καφέ/ποτό κλπ.Για να νοικιάσουμε δικό μας χώρο ή κτ τέτοιο πια ούτε λόγος..(έτσι σχεδιάζαμε πριν μείνει άνεργος)Ίσα ίσα μας φτάνουν για βενζίνη στο αυτοκίνητο,κι έτσι τη βγάζουμε εκεί.Κι όσες φορές θέλουμε να τσιμπήσουμε κάτι στο χέρι ας πούμε πληρώνω εγώ .3 μήνες πληρώνω τα πάντα.Από το νεράκι που θα πιούμε ή το εισητήριο του λεωφορείου,μέχρι τη μισή βενζίνη του.Όσο είχε δουλειά πλήρωνε εκείνος τις πιο πολλές φορές ,αλλά τώρα πια εκνευρίζομαι που πληρωνω εγώ 9 στις 10 φορες..Και ακόμα και τα λίγα λεφτά που έχω τα βάζουμε για βενζίνη στο αυτοκίνητο του και δεν κάνουμε τίποτα άλλο .Κι όταν του λέω να κάνουμε κάτι παραπονιέται ότι δεν έχουμε λεφτά κλπ..Τον αγαπάω πολύ,κι εκείνος εμένα,αλλά ρε παιδιά έλεος,έτσι θα βγάλουμε όλο το χειμώνα;Με νεράκι ή τοστ απ το σπίτι στο αυτοκίνητο,σε πάρκινγκ απο σουπερ μάρκετ;Ελεος!Να γνωρίσω τη μαμα του δε σκίζομαι -και να πηγαίνω σπίτι του- κι εκείνος δεν πολυψήνεται -αν κ δεν το συζητησαμε σοβαρα σαν ενδεχόμενο- .Όσο για τους δικούς μου; Ξέρουν ότι τα έχω με ένα παιδί κλπ αλλά ...Ντρέπονται!Κι εγώ δεν πολυψήνομαι να έρχεται εκείνος σε μένα όταν είναι κ οι δικοί μου σπίτι .. Καμιά ιδέα ρε παιδία;Πώς να το χειριστώ;Τι στο καλό να κάνουμε;Δεν γίνεται να τη βγάζουμε όλο στο αμάξι και στα πάρκα..