22.12.2015 | 01:08
ζηλεύω την κολλητη μου...
...και ειναι αισχρο.και νιωθω ενοχες.και θελω να το σταματησω αυτο γιατι φοβαμαι οτι θα πω κατι ασχημο που θα την πληγωσει και θα φυγει μακρια μου.σπουδαζουμε στην ιδια πολη.η καθημερινοτητα μας,περιλαμβανει και τις δυο μαζι.οι χαρακτηρες μας ειναι διαφορετικοι και αυτο μας φερνει πιο κοντα βοηθωντας η μια την αλλη.να που εγω ζηλευω...γιατι εχει πτυχες που δεν εχω εγω.αυτοπεποιθηση,αυτοεκτιμηση,ειναι πιο προσιτη σε ολους γιατι ειναι πιο γλυκια ενω εγω ειμαι πολυ απομακρη στην αρχη και δεν ειναι κατι που ειναι το κανω επιτηδες.το ιδιο συμβαινει και με τα αγορια.παντα σε εκεινη θα πηγαινουν.κι αν χωριζει σε συντομο χρονικο διαστημα θα βρει καποιον αλλο.εγω??το οτι κοντευω να τελειωσω τη σχολη και ποτε μου δεν εχω βρει κανεναν δεν ειναι και απο τα καλυτερα μου.τι περιμενα κι εγω...δεν μου φαινεται και περιεργο που την προτιμουν γιατι ειναι ευχαριστη,ευπαρουσιαστη,χαμογελαστη.εγω χρειαζομαι χρονο για να παρω θαρρος.τελος παντων δεν ειναι το θεμα αν με προσεχει καποιος ή οχι αλλα πως θα αντιμετωπισω την ζηλεια που φουντωνει καποιες φορες επικινδυνα.ειναι φιλη μου με αγαπαει και την αγαπω.και πρεπει να φυγει απο πανω μου εξ ολοκληρου.ευχαριστω πολυ για την υπομονη σας.