ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν πιστεύω στη φιλία. Το έχω ακούσει πολλές φορές από μεγάλους και ο έφηβος εαυτός μου δεν το δεχόταν. Κοπανούσε πόρτες και γκάριζε σαν απάντηση νομίζοντας πως αυτά τα λόγια έρχονται από το στόμα ανθρώπων παλαιών αρχών. Θεωρούσε τα λόγια αυτά ψέματα.Δεν πιστεύω στη φιλία και δεν είναι πως δεν έχω παρέες. Ο ακόμη έφηβος εαυτός μου δεν προσπαθεί να αποφύγει τις συνηθισμένες- άσκοπες κατά τη γνώμη μου- εξόδους νέων σε κλαμπάκια και καφετέριες. Δε με συγκινεί τίποτα και όλα τα θεωρώ επιφανειακά.Δεν πιστεύω στη φιλία, όμως δε χαραμίζω το χαμόγελό μου και προσπαθώ πάντα να είμαι εκεί για πολλούς. Να είμαι αυτός ο φίλος που δεν υπάρχει.Δεν πιστεύω στη φιλία, αλλά τη βρήκα όλη στο πρόσωπο ενός ατόμου. Μαζί με άλλα πρόσωπα. Το πρόσωπο ενός αδερφού/ής, ενός γονέα, ενός συντρόφου, ενός εραστή.Δεν πιστεύω στη φιλία, ούτε θέλω να την ψάξω. Ισως να έπεσα σε λάθος άτομα, αλλά η καρδιά μου, το μυαλό μου και το σώμα μου λένε ότι έπεσα σε ένα σωστό. Μπορεί να μην έχω εμπειρία χρόνων στην πλάτη μου αλλά νιώθω ότι έχω ωριμάσει αρκετά για να ξέρω τι θέλω στη ζωή μου. Και θέλω μόνο εκείνο το άτομο.Είμαι απαισιόδοξη; Δεν ξέρω. Αλλά όσο χαμογελάω και συμβιβάζομαι για να μην πληγωθεί κανείς που τους άφησα όλους για εκείνο το πρόσωπο δεν νομίζω να είμαι.