28.12.2015 | 01:18
rainy days revisited
Θελω ν σου μιλησω σημερα.μετα απο καιρο.συνειδητοποιησα ποσο πιο κυνικη εχω γινει.και μηδενιστρια.τοσα χρονια προσπαθω ν μν αντιδρασω στις προκλησεις σου.κ το καταφερα.κι ολη αυτη η διαδικασια με εκανε ν γινω πιο αναισθητη.σν κ εσενα.που κρυβεις το τεραστιο ελλειμα συναισθηματων πισω απο εναν μανδυα δηθεν ευαισθησιας.κ παρουσιαζεις σαν σχεση ζωης την καβατζα με την οποια ξεμεινες.κοροιδευοντας τον εαυτο σ πρωτα κ μετα αυτη τη γυναικα που το ελαχιστο που της οφειλεις ειναι σεβασμος κ εισπραττει αντ αυτου το μεγαλειο της καφριλας σ.αν ηξερες ποσο σ εκτιμουσα κ σε σεβομουν και ειχες το ελαχιστο ηθος,θ ντρεποσουν για μια προς μια της μαλακιες σ κ δν θ χρειαζοταν ν ντρεπομαι εγω για λογαριασμο σ.