ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Οι φίλες μου και γενικά ο κόσμος που με ππερίγυρος μου είναι σε διαφορετική φάση από τη δική μου. Μετά από εναν δύσκολο χωρισμό με παράπλευρες απωλειες κ αφού περασα 1,5 χρόνο στο σκοτάδι χωρις ορεξη για τιποτα νιώθω έτοιμη να ξαναβγω στον κοσμο. Δεν ξερω αν το βλεπω επιφανειακά αλλά οι φιλες μου ειναι "αλλου"Η μια ειναι παντρεμένη κ εγκυος, η αλλη ξεκινησε σχεση προσφατα κ οι υπολοιπες εχουν μακροχρονιους δεσμους. Νιωθω τοση μοναξιά οταν μιλουν για ολα αυτά. Σαν να μην επικοινωνουμε πλεον. Κάποιες εχουν "ηρεμησει", βαριουνται τις βραδινες εξοδους, αλλες τρέχουν σε εκθέσεις κλπ κ εγω νιωθω σαν να εχω ξαναγίνει 19 χρονων-ειμαι 26- κ θελω να χορέψω, να ξενυχτησω, να διασκεδασω κλπ που τα εκανα ολα αυτα παλιότερα ποτε δεν ημουν party animal αλλα τωρα μου εχει βγει. Δεν πιστεύω οτι φταει μονο οτι δεν εχω σχεση, (ουτως η αλλως δεν ειναι τα μπαρ το μονο μερος που μπορεις να γνωρίσεις κάποιον) ισως ειναι το οτι περασα επισήμως κατάθλιψη κ τα "παγωσα"ολα μεσα μου.Δεν ξερω αν το εχει περασει κανεις τοσο εντονα ολο αυτο