ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν έχω ξανά μιλήσει για αυτό το θέμα ομως είχα την ανάγκη να το βγαλω από μέσα μου. Είμαι 14 χρονών και αλήθεια δεν είμαι από αυτά τα ανώριμα που βλέπουν τα πάντα μαύρα στην ζωή χωρίς κανέναν λόγο! Η μάνα μου μου φέρεται απαίσια,σαν να με μισεί. Έχω έναν αδερφό και συνεχώς κάνει εμφανή την αδυναμία της σε εκείνον. Σε όσους την ρωτάνε για εμάς αρχίζει να λέει πως την κάνει περίφανη και ότι δεν εχει καμμία σχέση μαζί μου ενώ για μένα τα χειρότερα. Σχεδόν τα πάντα από όσα λέει δεν ισχύουν! Για παράδειγμα,βγάζω 19+ στο σχολείο και λέει ότι έχω τους χειρότερους βαθμούς ενώ ο αδερφός μου δεν τα πάει τόσο καλά αλλά λέει τα καλύτερα! Στο σπίτι με βάζει συνεχώς να κάνω δουλειές και με βρίζει από πάνω. Τόσα χρόνια δεν μου έχει πει ένα ευχαριστώ ή ένα σε αγαπάω! Μου δίχνει με όποιον τρόπο μπορεί ότι δεν με θέλει. Με λέει συνεχώς άχρηστη,ζώο και κατεστραμένη. Όταν υπάρχει κόσμος μπροστά το παίζει κάλη μητέρα ενώ είναι τόσο κακιά μαζί μου. Το ίδιο κάνει και μπροστά στον πατέρα μου. Εκείνος όμως δουλεύει όλη μέρα οπότε δεν ξέρει τι γίνεται. Με χτυπάει και με βρίζει κάθε μέρα σχεδόν. Αν της ζητήσω μια μικρή βοήθεια αρχίζει και μου φωνάζει. Όταν βάζω τα κλάμματα μου λέει πάντα ότι υποκρίνομαι και ότι τα ζώα κλαίνε... Αλήθεια,δεν αντέχω άλλο! Όλες μου οι φίλες τα πάνε τόσο καλά με τις μαμαδες τους και εγώ έχω προσπαθήσει τόσες φορές να τα βρούμε αλλά δεν γίνεται τίποτα..