ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η μονη που ξερω οτι ωρες ωρες η ζωη μου εχει καταστραφει ενω ζω σε ενα περιβαλλον που μου παρεχονται ΟΛΑ;..Μακρι καποια στιγμη να πατησω στα ποδια και να τα αντιμετωπισα ολα και ολους..Εκει που νομιζεις οτι βρικες ενα ανθρωπο οχι απαρετητα ως αισθημα και ως φιλο οτι βρηκες το στιργμα σου.. εκει ειναι που απογητευεσαι γιατι ολοι στο τελος αποδικτυονται πως κανεις δεν μπορει να σε κανει να νιωσεις καλα εκτος απο τον ιδιο σου τον ευατο..Εαν δεν παρεις την ζωη σου στα χερια σου να την αντιμετωπισεις μονο σου τιποτα δεν θα αλλαξει..Αλλα το θεμα εκει ειναι.Ολοι δυσταζουμε εκει στο να παρουμε την ζωη μας στα χερια μας..Εκει που νομιζουμε οτι μπορουμε να τα αντιμετωπισουμε εκει δυσκολευομαστε εκει φαινομαστε δειλη και ετσι ξανα ξεκιναει μεσα μας η παλη του τι πρεπει να κανουμε για να μην ειμαστε σε καταθλιψη και ξανα ο ιδιος κυκλος περνουμε την αποφαση ξανα αλλα παλι γυραναμε στο να πεσουμε.Για αυτο πανε οι περισσοτεροι σε ψυχολογους ή περνουν αντικαταθληπτικα επειδη ειναι δειλη στην αντιμετωπιση..Ουτε το καλυτερο φαρμακο δεν μας γιατρευει παρα ο ευατος μας αυτον τον δειλο ευατο που δεν αφηνουμε να βγει για να αντιμετωπισει τον πονο που ζουμε!