ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Που ερωτεύτηκα ηταν στο δημοτικό σχολείο. Ήμουν στην Τετάρτη Δημοτικού. Ηταν ένα γλυκό ψηλό μελαχρινό κορίτσι με καστανά σπαστά μαλλιά. Ήμουν ερωτευμένος μαζί της για τρία χρόνια. Δεν το έμαθε ποτέ κανένας. Ο κολλητός μου στο δημοτικό ηταν και αυτός ερωτευμένος μαζί της και μου το είχε πει, πολλές φορές. Ένας λόγος περισσότερος να μην έλεγα τίποτε σε κανέναν. Η σκέψη της μου έδινε χαρά κάθε μέρα να πάω στο σχολείο. Πετούσα από την χαρά μου, μόνο που την έβλεπα. Να δείτε αγωνία στα πάρτυ που παιζαμε μπουκάλα και Πυθεία. Πότε και αν θα την φιλήσω. Τα καλοκαίρια που τύχαινε να πηγαίνω προς τα μέρη που παραθεριζε με έτρωγε η άγωνια μην την συναντήσω . Φυσικά ποτέ δεν την συνάντησα και δεν της είπα ποτέ τίποτε. Το καλοκαίρι της Έκτης τάξης ερωτεύτηκα στις διακοπές μια μεγαλύτερη μου μέσα σε δέκα πέντε μέρες. Στο γυμνάσιο είμασταν μαζί στο σχολείο αλλά σε άλλη τάξη. Δεν ήμουν πια ερωτευμένος μαζί της. Στο τέλος της Τρίτης Γυμνασίου σε μια σχολική εκδρομή, στην επιστροφή ήρθε ξαφνικά στο πίσω κάθισμα του πούλμαν και άρχισε να μου χαϊδεύει τα μαλλιά. Γύρισα να δω ποιος ειναι και με φίλησε με πάθος. Δεν είπαμε κουβέντα. Ξανά συναντηθήκαμε σε ένα πάρτυ και φιλήθηκαμε για ωρα χωρίς τίποτε άλλο. Δεν ένιωθα πλέον τίποτε για αυτήν. Την ξαναείδα μια φορα ως φοιτητής στην Πάτρα σε κοινή παρέα. Από τότε, εδω και τριάντα περίπου χρόνια δεν την έχω ξαναδεί. Ηταν ο πρώτος δυνατός μου παιδικός έρωτας ο οποίος μου έχει αφήσει απίθανα γλυκές αναμνήσεις. Ο λόγος που τα γράφω εδώ ειναι για να τα διαβάσει μια συγκεκριμένη. Αυτή θα καταλάβει.