ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Όχι δεν φταίει η κρίση για όλα μας τα προβλήματα. Εμείς φταίμε που χάσαμε τον δρόμο μας, τον εαυτό μας. Εμείς, που νομίσαμε πως μπορούσαμε να αλλάξουμε τον κόσμο μόνοι μας και πέσαμε στην ύπουλη παγίδα του εγώ. "ΕΓΩ και κανένας άλλος". Περπατάς στον δρόμο και βλέπεις γύρω σου μοναξιά. Και τι κάνεις για να το αλλάξεις; Τίποτα. Όλοι γνωστοί και όλοι άγνωστοι στην ίδια πόλη. Ναι ο Γιάννης που καθόσουν μαζί, στο ίδιο θρανίο στο δημοτικό ήταν χθες στον δρόμο και δεν του μίλησες. Ναι, η Μαρία που σε άφηνε να αντιγράφεις στα μαθηματικά στο λύκειο, ήταν και δεν της μίλησες. Ναι και αυτός ο ψηλός, ήταν ο Κώστας από το λύκειο που κάποτε έκανες παρέα και τώρα τον βλέπεις στον δρόμο και όχι μόνο δεν του μιλάς αλλά του γυρνάς και την πλάτη με τρόπο, λες και δεν τον είδες. Και όμως τον είδες και σε είδε και εκείνος αλλά κάτι μέσα σου σε έκανε να μην του μιλήσεις. Ναι αυτό το μελαχρινό κορίτσι που είδες σήμερα το πρωί στην στάση του λεωφορείου, ήταν η Στέλλα, το κορίτσι που γελούσε συνέχεια στο γυμνάσιο, την είδες και έκανες πάλι το ίδιο. Ο Πέτρος που στο Γυμνάσιο τον έλεγες χοντρό ήταν αυτό το ψηλό και αδύνατο αγόρι που είδες το πρωί στην Ερμού και ήθελες να του πεις συγγνώμη αλλά πάλι δεν έκανες τίποτα. Ναι η Άννα ήταν χθες το όμορφο κορίτσι μέσα στην τράπεζα, στην ουρά που στέκονταν δίπλα σου, η Άννα που τα είχατε στο δημοτικό και ορκιζόσουν πως θα την αγαπάς για πάντα και δεν της μίλησες ποτέ ξανά μετά το λύκειο. Τι περιμένεις για να κάνεις κάτι; Να τους ξανασυναντήσεις και να τους γυρίσεις ακόμα μια φορά την πλάτη; Την επόμενη φορά που θα δεις κάποιον φίλο ή συμμαθητή σου κάνε κάτι! Μίλα. Πες ένα γεια, μια καλημέρα με ένα χαμόγελο ζεστό, αληθινό. Βάλε στην άκρη το ΕΓΩ σου και κάνε εσύ το βήμα. Σκέψου πως και ο άλλος ίσως να είναι εγκλωβισμένος στο εγώ του σαν και εσένα. Δεν είσαι ο μόνος και σίγουρα δεν είσαι ΜΟΝΟΣ. Όλα στο χέρι σου είναι φίλε, και ποιος ξέρει, ίσως όλοι μαζί μπορείτε να αλλάξετε αυτόν τον κόσμο που οδεύει στο έρεβος.