ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

θα τα πω πολυ συντομα διοτιν δε νιωθω καθολου καλα. το αγορι μου με αγαπαει παρα παρα πολυ κι το αναποδο. υπερ λατρευομαστε. εξωτερικοι παραγοντες μηδεν. απολυτη εμπιστοσυνη. κλαμματα..και μου εχει αναφερει πως καθε φορα που παμε ο καθενας σπιτι του νιωθει πονο και μελαγχολια. με θελει και του λειπω. με παιρνει και κλαιει. εγω δεν μπορω να μεινω μαζι του μονιμα. δε του φτανουν ουτε τα 2ημερα. του ειπα να σκεφταιτε οτι θα βρεθουμε ξανα και οτι δεν εχει συμβει τιποτα. του ειπα να μοιραζομαστε περισσοτερες ωρες. εκεινος μου ειπε ποναει(και πραγματικα συναισθηματικα μακρια μου, γινεται ρακος). και μου ανεφερε επι λεξη. βρες καποιον αλλον, μερατωσε με να σε μισησω μα σταματησω να σε αγαπω. δεν αντεχω τετοιο πονο. ξερω οτι υπαρχουν λυσεις. το να μην εισαι με καποιον λογω του οτι δεν σου κανει το δεχομαι. το να μην εισαι με καποιον λογω υπερβολικης αγαπης, ε μου φαινετε καπως. κι εμενα οταν σπαμε αιμοραγει η ψυχη μου. ολη μερα σκεφταιτε ο ενας τον αλλον. πως να τον πεισω; τι να του πω;; πραγματικα δε ξερω τι να κανω..με αγαπαει παρα πολυ. και προτιμα να το ληξει(;)για να προστατευθει(;). ακουστε δηλαδη τι μου ειπε. που αμα παθει κατι εγω θα αρρωστησω..βοηθεια. πλιζ παιδια.