ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κάθε μέρα ακούμε και για ακόμα μια τρομοκρατική επίθεση,ακούμε για ακόμα έναν φόνο,για πόλεμο,για πείνα..Θάνατος παντού.Γιατί ενοχλούμαστε με τα πάντα;;Γιατί θέλουμε να επιβάλλουμε πάντα τη δική μας άποψη και είμαστε έτοιμοι να σκοτώσουμε για αυτήν;;Βλέπεις την κακία σε τόσο απλά πράγματα,βγάζεις τον σκύλο σου βόλτα και όποιος δεν αγαπάει τα ζώα βρίζει ,φωνάζει λες και μας ανήκουν τα πάντα,το χώμα,ο αέρας,η γη ολόκληρη.Τίποτα δεν μας ανήκει,ερχόμαστε και φεύγουμε τόσο γρήγορα και αντί να προσπαθήσουμε να κάνουμε τη ζωή μας καλύτερη αναλωνόμαστε σε ανούσια πράγματα και βάζουμε σκοπό να κάνουμε και τις ζωές των άλλων δύσκολες και μίζερες.Ξέρετε πότε νιώθω ευτυχισμένη;;;Όταν νιώθω την ευτυχία γύρω μου,όταν βλέπω έναν χαμογελαστό άνθρωπο,έναν άνθρωπο που βοηθάει χωρίς να το κάνει με ιδιοτέλεια,χωρίς να το φωνάζει για να τραβήξει την προσοχή και να αποσπάσει ένα μπράβο.Αν προσπαθούσαμε όλοι μας να κάνουμε έστω μια καλή πράξη κάθε μέρα λέτε θα γινόταν λίγο καλύτερος αυτός ο κόσμος;;;