24.1.2016 | 15:06
Με εξόργισε αυτή η εξομολόγηση με τον τύπο που χαστούκισε.
Λοιπόν, άνθρωποι, ασχέτως φύλου. Η βία οποιασδήποτε μορφής δεν έχει καμία σχέση με την αγάπη. ΚΑΜΙΑ. Ολόκληρος επιστημονικός κλάδος μπορεί να σας το βεβαιώσει. Η επιβολή της σωματικής βίας είναι κάτι που μπορεί να μην αμυνθείς, ενώ πχ. με μια προσβλητική συμπεριφορά όταν διαθέτεις αυτογνωσία, δεν την παίρνεις επί προσωπικού γιατί αναγνωρίζεις πως λειτουργείς ως «καθρέφτης» του άλλου. Δεν δικαιολογείται καμία μορφή βίας. Αλλά ένα χαστούκι. Ένα δυνατό χαστούκι. ΤΟ να αγγίζει με οποιονδήποτε τρόπο κάποιος το σώμα σου που σε κάνει να νιώθεις άσχημα και ότι είσαι ανίσχυρο ον είναι ό,τι χειρότερο. Είναι η αρχή του ξυλοδαρμού. Έτσι, με χαστουκάκια θα ξεκίνησαν. Μετά θα σε κοιτάνε με ημίτρελο βλέμμα, λες και παίζεται στον Κόκκινο Κύκλο, κρατώντας σε από το λαιμό με δύναμη; Δεν αξίζουν τέτοιοι παρασιτικοί άνθρωποι. Αν καταφέρουν ν' αλλάξουν, μαγκιά τους. Είναι όμως τύποι που ψάχνουν ευάλωτα άτομα, γιατί ξέρουν ότι μία που ξέρει τι της γίνεται δεν θα ασχοληθεί σοβαρά. Δεν θα παραδεχτούν τις πράξεις τους. Κινούνται στα πλαίσια της τρομοκρατίας και είναι ικανοί για αρρωστημένες σχέσεις. Δεν ξέρουν να κερδίζουν την αγάπη, την εκβιάζουν. Αυτό που τέλος πάντων ονομάζουν αγάπη. Ακόμη και οι ίδιοι, χρειάζονται παρέα για να μη μένουν μόνοι με τον εαυτό τους. Μην τους δίνετε χώρο, αλλά αν πάνε να σας βλάψουν αμυνθείτε! Δεν καταλαβαίνουν από ανωτέρες συμπεριφορές. Είναι αργά γι' αυτούς. Θα έλεγα κι άλλα αλλά θα με κόψει ο διαχειριστής για την μη-κόσμια διατύπωση! (ελπίζω να περαστεί κε. διαχειριστά; ) Α.Α.