26.1.2016 | 02:42
Φίλοι
Τον τελευταίο καιρό έχουν μπει στην ζωή μου τρία καινούργια άτομα.Παρόλο το μικρό χρονικό διάστημα που γνωριζόμαστε σημαίνουν πάρα πολλά για μένα.Τους αγαπώ όπως αγαπώ τους κολλητούς μου.Αυτά τα τρία άτομα για τα οποία εγώ θα έκανα τα πάντα, θα τους έδινα τα πάντα νιώθω ότι δεν πιστεύουν το ίδιο για μένα.Είναι όμως ένα κομμάτι της ζωής μου και σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσα να με φανταστώ χωρίς αυτά.Τους λατρεύω και τους αγαπάω και κάνω τα πάντα για να είναι χαμογελαστοί.Κάθε μέρα που ξυπνάω και κάθε λεπτό που σκέφτομαι εύχομαι να είναι ευτυχισμένοι ενώ κάθε φορά που δεν νιώθουν καλά ή που μου μιλάνε κάπως άσχημα η μέρα μου μαυρίζει και η διάθεση μου είναι χάλια.Τους υπεραγαπάω και νοίθω ότι με παραμερίζουν χωρίς να καταλαβαίνω το γιατί;Συνεχώς η διάθεση μου έχει σκαμπανευάσματα ενώ για πρώτη φορά στην ζωή μου άφησα πέρα τον εγωισμό και υποχωρώ συνέχεια γιατί δεν θέλω να τους χάσω.Σήμερα σχολιάζοντας κάτι βρήκα το θάρρος και είπα την γνώμη μου πάνω σε ένα θέμα και κατευθείαν όλοι μου επιτέθηκαν ενώ δεν είχα πει κάτι κακό.Μετά από πολύ συζήτηση και προσπαθώντας να τους εξηγήσω μου είπαν κάτι που με πλήγωσε πολύ.Είπα συγνώμη σε όλους και σταμάτησα να μιλάω.Κλείστηκα στο δωμάτιο μου και έβαλα τα κλάματα.Δεν με νοιάζει όμως για μένα αυτό που με νοιάζει είναι να μη βγουν απο την ζωή μου γιατί δεν θα το άντεχα ποτέ να μείνω χωρίς αυτούς.Ελπίζω κάποτε να μπορέσουν να με δουν όπως τους βλέπω εγώ, σαν οικογένεια μου ,αλλά και αυτό να μην γίνει εγώ θα προσπαθώ καθημερινά για να είναι αυτοί καλά και ας μένω εγώ στην δυστυχία μου...Συγνώνη άν σας κούρασα αλλά ήθελα να τα πώ να ξεθυμάνω...Φοιτητής