3.2.2016 | 20:14
Χωρίς τίτλο...
Απερίγραπτο το πώς αισθάνομαι όταν είμαι κοντά σου και σου μιλάω, έστω αυτές τις απειροελάχιστες φορές...Είσαι καταπληκτική και ως εμφάνιση και ως χαρακτήρας και γι' αυτό χαίρομαι πολύ που σε γνώρισα.Με συμπαθείς πολύ, το βλέπω. Αλλά όπως μου είπες η ίδια, μέχρι εκεί.Απλά ένα μεγάλο κρίμα και ένα μεγάλο αχ...Σκύβουμε το κεφάλι και συνεχίζουμε (;) παρακάτω...
