ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σε σένα μιλάω ναι, μου 'ρθε η φλασιά και σε πήρα τηλέφωνο , σε περίμενα στον ηλεκτρικό μόλις σε είδα απόρησα με τον εαυτό μου, πως τον άφησα να σε σκέφτεται τόσα χρόνια , να κλαίω γιατί μου έλειπες, έτσι νόμιζα. Κάθησα και σε κοίταξα καλά και ό.τι κι αν ένιωσα ποτέ για σένα έφυγε έτσι απλά.Σαν να λύθηκαν τα ''μάγια'' κι αυτό που μου έμεινε είναι μία απέχθεια προς το πρόσωπό σου.Δε θέλω να σε ξαναδώ ποτέ. Δε με νοιάζεις πια γιατί είδα την αλήθεια σου και είναι τόσο λίγη ρε Γιώργο.Πως είναι δυνατόν σε μια στιγμή μέσα να καταρρέει ολόκληρο συναισθηματικό οικοδόμημα? p.s. Τι θλιβερή που πρέπει να είναι η ψυχή σου