ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

είχα καιρό να γράψω... για την ακρίβεια χρόνο... τώρα πια έγινα πολυάσχολη καθώς ζώ και σπουδάζω στο εξωτερικό...πασχίζω πολύ εδώ, και κουράζομαι... και δουλεύω πολύ εθελοντικά είτε πρόκειται για καθηγητές είτε για αδελφότητες.. προσπαθώ πολύ να ξεχάσω τη μιζέρια και τη δυστυχία που κουβαλάω και να κάνω τη ζωή μου πιο χαρούμενη.. αισθάνομαι αδικία όμως...όσο προσπαθώ τόσο καλό δε βλέπω...δοούλεψα πολύ σε ένα πρότζεκτ .. όταν λέμε πολύ ενοούμε απο τις 4 το πρωί μέχρι 10 το βράδυ + σαββατοκύριακα... είμαι ελληνίδα πανάθεμά με.. είναι το φιλότιμο και η ελπίδα ότι θα λάβω κάτι αντίστοιχης καλοσύνης πίσω... όμως ποτέ. μου φέρθηκαν απαίσια... με εκμεταλεύτηκαν.. τώρα και λεφτά θα πάρουν και δημοσίευση, χωρίς βέβαια να με συμπεριλάβουν εννοείται... και να σου πώ την αληθεια.. δεν με νοιάζεθ... δε θέλω άλλη επαφή με αυτούς... με νοιάζει όμως που άνοιξαν θέση για διδακτορικό και δε με υπολόγισαν γιατι είμαι ελληνιδα και δε θα πάρουν ανάλογη οικονομική υποστληριξη απο το κράτος...ξέφυγα... το ξεπέρασα.. ας λέμε.. πονάει όμως.. είναι η δουλειά μου... οι ώρες μου... αποφάσισα να ασχοληθώ ενεργά με φοιτητικές παμπ-αδελ΄φοτητες (ξερετε αυτα που δουλευεις τσαμπα και χαιρεσαι)... το έκανα... εκεί βίωσα χαρά, ικανοποιηση, άκουσα μπράβο γιατί δουλεψα σαν το σκυλι...και το αγαπησα... σημερα ειχαμε εκλογες για υπευθυνους... πήγα και έπειτα απο προτροπή άλλων που ήδη δουλευαν έβαλα υποψηφιοτητα... ήμουν τόσο άτυχη που μια κοπέλα που ήδη είχε εκλεγεί υπεύθυνη πριν απο χρόνια, παρόλο που ποτέ δε δουλεψε σε αυτό που ήμουν έβαλε και αυτή... απλά και μόνο για να πάρει την λεγόμενη 'πράσινη κάρτα΄.. δεν αγαπάει να μαγειρεύει για φοιτητες... εγώ το αγαπώ... οι υπευθυνοι μου δυδτυχως δεν μπορεσαν να έρθουν να με υποστηρίξουν... και έτσι όλοι σχεδόν ψήφησαν το σίγουρο-την άλλη κοπέλα... και ας μν αγαπαει αυτο που κάνει. και ας μη δουλεύει σκληρά//ήρθα σπίτι, έκλαψα... έκλαψα γιατί αισθάνθηκα ότι δούλεψα σκληρά και πάλι απέτυχα...ο χρόνος μου σε αυτη τη χώρα που είμαι τελειώνει.. ίσως να μην κάνω για ε΄δω τελικα...αισθάνομαι απογοήτευση... γιατί προσπαθώ και πάντα χάνω...μετράει τελικα να προσπαθείς? η απλά πληγώνεσαι περισσότερο? ισως μετράει.. ισως όχι.. ήθελα πολύ να γίνω υπεύθυνη γεύματος για φοιτητές.. απέτυχα... άνισος ανταγωνισμός.. τελικά παντού ισχύει το μέσο...