ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

είναι κοντα στα 10 χρόνια τώρα που είμαι τσιμπημένη να το πω, νιώθω ότι είναι αυτό που λένε soulmate ο κοντινός μου φίλος που γνώρισα ερχόμενη στην Αθήνα για σπουδές. Δεν έδωσα ποτέ τεράστια σημασία, πάντα έλεγα: "Ωραίο παιδί είναι. Τι πιο λογικό από το να σε ελκύει ρε Μαριάννα." Πάντα γνώριζα τις κοπέλες του και αυτός τα αγόρια μου. Δεν μπορώ να μετρήσω πόσες φορές μας περνάνε για ζευγάρι, ούτε πόσες φορές έχω ακούσει από κοντινούς μου γνωστούς και φίλους γιατί δεν τα φτιάχνω με τον Θανάση αφού είναι φανερό ότι ταιριάζουμε τόσο πολύ. Και να σου τώρα βγαίνοντας από μια μακροχρόνια σχέση, γνωρίζω ένα παλικάρι άφτιαχτο, φοιτητής ακόμα που βρίσκεται σε τελείως διαφορετική φάση από μένα, αλλά νιώθω τόσο καλά. Νιώθω ότι με νοιάζεται, το σεξ είναι παραπάνω από καλό, αλλά στα 28 μου οι προοπτικές για κάτι πιο σοβαρό είναι μάλλον αποθαρρυντικές. Και κάπου εκεί, έρχεται και ο Θανάσης να με προσεγγίσει ερωτικά μετά από 10 χρόνια. Και τι κάνουμε εδώ;Δέκα χρόνια περιμένω το Θανάση και θα του ρίξω Χ;Αν δεν του ρίξω Χ, με τι καρδιά θα απορρίψω τον μικρό που κατά τα άλλα τα πηγαίνουμε πολύ καλά;Τα έχω κάνει σαλάτα ή ιδέα μου;