ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τέλη του Σεπτέμβρη λοιπόν και ενώ βγήκαν οι βάσεις καταλήξαμε Θεσσαλονίκη. Τέλεια λέω ζωάρα. Έρχομαι και το πρώτο άτομο που γνωρίζω στη σχολή είναι ένα παιδί που μου φαινόταν σχετικά καλό και μέσα στα πράγματα. Βγήκαμε, ξαναβγήκαμε, όλα κομπλέ. Σε μια βραδινή έξοδο λοιπόν γνωρίσαμε και άλλη μια παρέα αγοριών από τη σχολή, οι οποίοι ήταν παρέα και στο σχολείο τους. Καθώς περνούσαν οι μέρες όμως, άρχισα να βλέπω έναν άλλο χαρακτήρα από τον πρώτο μου "φίλο" τελείως διαφορετικό. Ένα ύφος εντελώς μπλαζέ, πέφτουλας σε εξεφτελιστικό σημείο (να φανταστείτε την έπεσε μέχρι και στην κοπέλα που γουστάρω σαν τρελός, μέσω φβ φυσικά) και πολιτικές θέσεις που άγγιζαν ακροδεξιά εύκολα. Με τα άλλα παιδιά καταλάβαμε τελικά οτι η λέξη καραγκίοζης τον χαρακτηρίζει πλήρως. Αυτός απομακρύνθηκε για λίγο γιατί επέστρεψε στην Αθήνα για κάτι δουλειές κι εγώ κόλλησα με τα παιδιά τα οποία είναι πραγματικά γαμάτα τυπάκια. Εδώ και δύο εβδομάδες που επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη, κάθεται όλη μέρα μέσα, και τις τέσσερις τελευταίες ημέρες μου στέλνει μηνύματα, ενώ ούτε που μιλάγαμε όλο αυτό τον καιρό, να βγούμε και να βγούμε κι εγώ χρησιμοποιώ γελοίες δικαιολογίες. Πραγματικά δε θέλω να έχω καμία σχέση με το άτομο αυτό, είναι γλοιώδης, στενοκέφαλος και άν και από πόλη, χωριάταρος. Δεν ξέρω αν είναι σωστό αυτό που κάνω αλλά βοηθήστε με! Πώς θα τον κάνω να μη μου ξαναμιλήσει;;;;;;