ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αν με ρωτούσε κανείς τι θέλω απ'τη ζωή μου,δεν θα μπορούσα να απαντήσω τίποτε πιο αληθινό.Τίποτα που να με γεμίζει περισσότερο.Τίποτα που να ζεσταίνει τόσο την καρδιά μου.Εγώ κι εσύ.Αυτό είναι που θέλω.Να πάρεις το αυτοκίνητο,να το σκάσουμε κρυφά στο μικρό άλσος,να χορτάσουμε χάδια και φιλιά.Εγώ,να κοιτώ σκεφτική έξω από το παράθυρο,να αναρωτιέμαι πόσα λάθη έχω κάνει,πόση λύπη σου έχω φέρει με άσχημα λόγια επάνω σε στιγμές συναισθηματικής φόρτισης.Εσύ,να κοιτάς με το ανέκφραστο βλέμμα σου μπροστά και να μου απλώνεις με τρόπο το χέρι σου,για να το κρατήσω.Αυτό είναι που θέλω.Να πάμε στο άλσος,στο μικρό πλανήτη μας,εκεί που με φίλησες για πρώτη φορά μετά από χρόνια.Εκεί που με τράβαγες να βγω έξω από το αμάξι,να ενώσουμε τα χείλη μας κάτω από την πανσέληνο.Εκεί που έχουμε δώσει τους μεγαλύτερους όρκους αγάπης.Εκεί που έχουμε τσακωθεί.Εκεί που έχουμε γελάσει,έχουμε κλάψει,έχουμε νιώσει τόσα πολλά.Αυτό είναι που θέλω,μωρό μου.Να κλείσεις τα φώτα του αυτοκινήτου,να τραβήξεις πίσω το κάθισμά σου και να βυθιστούμε στο μικρόκοσμό μας.Να με κοιτάξεις και να νιώσω πως όλοι οι γαλαξίες του κόσμου απλώνονται μέσα σε ένα ζευγάρι μάτια,τα δικά σου.Να κρατήσεις το βλέμμα σου προσηλωμένο στο δικό μου,να μου μιλάς με τα μάτια σου και εγώ να τα χάνω.Να μην ξέρω τι να πω.Θέλω να με αγγίξεις,να με αρπάξεις,να με μυήσεις στα μυστικά των φιλιών σου για άλλη μια φορά.Θέλω να με σφίξεις στην αγκαλιά σου,αυτή την αγκαλιά που κουμπώνω τόσο τέλεια μέσα της.Που με κάνει να νιώθω πλήρης.Που με ταξιδεύει σε κόσμους που κανένας δεν μπορεί να φανταστεί.Αυτό είναι που θέλω.Εγώ κι εσύ.Να κλάψουμε παρέα,να πούμε όσα αισθανόμαστε.Να ενώσουμε τα δάκρυά μας,να βγάλουμε από μέσα μας ο,τι μας βαραίνει.Να μιλήσουμε για τους φόβους μας,τις ανησυχίες μας,τα άγχη μας.Και να πούμε "Εγώ είμαι εδώ για εσένα".Θέλω να φωνάξουμε,να ξεσπάσουμε,να νιώσουμε η μια την άλλη.Και μετά,να γδυθούμε,τα σώματά μας να γίνουν ένα,σε ένδειξη αγάπης και επανασύνδεσης.Θέλω να γίνεις ο άνθρωπός μου,συναισθηματικά και σωματικά.Να νιώσω το δέρμα σου πάνω στο δικό μου,την ανάσα σου να χαϊδεύει απαλά το κορμί μου.Να με κάνεις να μην θέλω τίποτα άλλο.Να νιώθω πως μονάχα εσύ είσαι το λιμάνι μου,ο σταθμός μου,η ζωή μου.Θέλω να σταματήσει ο χρόνος και εμείς να μείνουμε εκεί,βυθισμένες στο σκοτάδι,με συντροφιά το φεγγάρι και τη θάλασσα δίπλα μας.Να αγναντεύουμε τ'αστέρια,αγκαλιά.Να λες πως είμαι το δικό σου αστέρι,και ένα ρίγος να διαπερνά κάθε χιλιοστό του κορμιού μου.Και μετά από όλα αυτά,ας φύγουμε.Ας ξεχάσουμε όσα έγιναν,αν μπορούμε.Ας αφήσουμε τους εαυτούς μας να συνεχίσουν χωριστά,αν έχουμε το σθένος.Εσύ,ίσως το καταφέρεις.Για εμένα δεν ξέρω.Το μόνο που γνωρίζω είναι το εξής:Αυτό είναι που θέλω.Εγώ κι εσύ.Ένα δειλινό.