8.3.2016 | 22:49
ξερω οτι δε θα επρεπε αλλα μου εχουν λειψει μερικα μικρα πραγματα
ας πουμε το οτι βλεπαμε ταινια και αποκοιμιοσουν,το οτι θελαμε να φαμε ενα απλο σουβλακι αλλα ηθελες να διαβαζεις ολες τις ονλαιν προσφορες απλα γιατι σου αρεσε να χαζευεις,τα σαββατοκυριακα που μαγειρευες και τοσα χρονια δε με αφησες να ακουμπησω ουτε μια κατσαρολα(καλα οχι οτι πολυ ηθελα κιολας) και μαγειρευες με μια τρομερη χαρα και ιεροτελεστια,το οτι ξυπνουσαμε απο το μεσημεριανο υπνο και ελεγες με ενα πολυ αστειο βλεμμα με εχει πιασει μια υπογλυκαιμια,το οτι με επαιρνες αγκαλια και χουχουλιαζαμε στο καναπε που ειχαμε κανει τρυπα απο το καθισιο μας και εγω εκει ενιωθα οτι ημουν απειρως προστατευμενη απο ολα..ολες αυτες οι αναμνησεις ηταν τοσο ωραιες μεχρι που εμαθα για το κερατο που εφαγα..με ποναει περισσοτερο που χαλασαν αυτες οι αναμνησεις μου παρα ο εγωισμος μου..γιατι καθε φορα που μας σκεφτομαι ετσι το κανω κρυφα και απο το ιδιο μου τον εαυτο και μετα νιωθω ενοχικα που τολμησα να τα σκεφτω..μετα συνερχομαι και σε ξανασκεφτομαι ωρες ωρες,σαν και τωρα, και μετα παλι νιωθω ενοχες ....