9.3.2016 | 17:31
Ψυχρότητα.
Πως να τσουλήσει το πράγμα αν φοβάσαι; Και τι εννοώ με το φοβάσαι; Έχεις πληγωθεί, δεν το λες απλά το παίζεις θυμωμένη ή αδιάφορη. Εχεις θυμώσει δεν το λες για να μην σε πει γκρινιάρα. Κάνει κάτι που σε ενοχλεί δεν το λες απλά δεν μιλάς. Κάνει κάτι ωραίο, το ξαναπαίζεις αδιάφορη λες και άμα του δείξεις του άλλου λίγη εκτίμηση, λίγο θαυμασμό λίγο κάτι ρε παιδάκι μου θα έρθει το τέλος του κόσμου. Έχεις τα τείχη σου ως τον Θεο και σε κάθε τι που κάνει ο άλλος ψάχνεις να βρεις λάθη, παγίδες και βιάζεσαι όχι να κρίνεις αλλά να κατακρίνεις κιόλας. Γιατί ο άλλος να ασχοληθεί μαζί σου αν φέρεσαι τόσο απόμακρα; Δεν ξέρω κατά πόσο είναι σωστό αυτό που λέω, αλλά νομίζω πως θέλουμε κάποιον δίπλα μας (για κάτι σοβαρό) με τον οποίο να υπάρχει επαφή, να του ασκούμε ''επιρροή''. Να βλέπεις τις πράξεις σου να αγγίζουν τον άλλο να τον κάνουν να λυπάται, να χαίρεται, να παθιάζεται , να αγχώνεται... Αν δεν εκδηλώνεσαι με τίποτα μις και μιστερ λεμόν πάι γιατί να ασχοληθούμε με την πάρτι σου; Εγώ προσωπικά από τότε που άρχισα να αφήνω ότι νιώθω να φανεί όλα πάνε μια χαρά. Έδιωξα μερικούς άντρες στην πορεία αλλά βρήκα έναν που όχι μόνο με ανέχεται αλλά με χαίρεται κιόλας. Τα έχουμε τρία χρονιά. Ακόμα κάνω σαν τρελή με κάθε τι γλυκό-σέξι που κάνει, του λέω συνέχεια πόσο τον αγαπάω, πόσο τον εκτιμάω, πόσο τον χρειάζομαι στην ζωή μου.Αυτός βλέπει πως με κάνει χαρούμενη και συνεχίζει έτσι, λες και είμαστε στους πρώτους μήνες της σχέσης. Βέβαια, δεν έχω κανένα πρόβλημα να κλάψω μπροστά του (και υπόψιν είμαι τέρμα κλαψιάρα) να του πω πως πληγώθηκα, πως ανησυχώ, πως θύμωσα. Δεν τον κατηγορώ...Απλά λέω '' αυτό που έκανες με έκανε να αισθανθώ έτσι, δίκο μου θέμα το πως με πείραξε δεν λέω ότι φταίς εσύ αλλά έπρεπε να στο πω''. Ότι νιώθω το αφήνω να βγει. Πλέον έχει δει τα πάντα μαζί μου και είναι ακόμα εκεί. Ήμουν η πρώτη που ανοιχτήκε και ομολογώ πως ήταν λίγο τρομακτικό, αλλά τώρα κάνει και αυτός το ίδιο. Απλά αφεθείτε...Ότι είστε αφήστε το να βγει χωρίς αναστολές.