ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

δεν ξέρω πώς θα σκέφτομαι στα 40, όμως, αν κάνω παιδί, δε θέλω να είναι κυριολεκτικά όλη μου η ζωή, σίγουρα θα έδινα τη ζωή μου γι' αυτό αλλά εκεί που θα τη χρειαζόταν, όχι καθημερινά να μην έχω άλλο λόγο ύπαρξης πέρα από το παιδί μου. Θέλω να έχω προσωπικές στιγμές με τον άντρα μου, δραστηριότητες, βόλτες, όχι όλη την ώρα, όχι να αφήνουμε τα παιδιά και να κάνουμε τη ζωή μας, αλλά να μπορούμε να σταθούμε σαν ζευγάρι και πέρα από αυτά. Να έχουμε και άλλους στόχους, να εξελισσόμαστε ως προσωπικότητες. Θέλω να συνεχίσουμε να κάνουμε μικροδωράκια ο ένας στον άλλον, ένα λουλούδι, μια κάρτα, να κανονίζουμε ένα ρομαντικό δείπνο μια στο τόσο...να μην ξεχάσουμε πως έχουμε επιλέξει ο ένας τον άλλον γιατί είναι ο άνθρωπός μας, αυτός που διαλέξαμε για πατέρα ή μητέρα των παιδιών μας, δε θέλω να κάνω παιδί και να "θαφτώ" πίσω από αυτό, δε θέλω αυτό που έκαναν οι γονείς μου. Μου αρέσει η οικογενειακή θαλπωρή αλλά θέλω να υπάρχει και λίγος ρομαντισμός και λίγο πάθος. Στην τελική, όταν φύγουν τα παιδιά από το σπίτι, πάλι με το σύζυγό σου μένεις, πρέπει να μπορείς να ζήσεις μαζί του...