ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
23.3.2016 | 01:53

Νιώθω Κουρασμένη..

Πανελλήνιες. Μια λέξη, πολλά συναισθήματα για πολλούς που βρίσκονται στην ίδια θέση με εμένα φέτος.Όλοι μας λένε πως όλα θα περάσουν και πως οι πανελλήνιες μπροστά στα επόμενα μεγαλύτερα ζητήματα της ζωής μας δεν είναι τίποτα. Πως τώρα απλώς κουραζόμαστε και πως όταν θα μείνουμε μόνοι μας, χωρίς την προστασία των δικών μας κτλ τότε θα δούμε τι εστί πραγματική δυσκολία.Παρόλα αυτά όμως, πιστεύω πως δεν πρέπει να τα εξισώνουμε όλα. Οι πανελλήνιες ειναι κάτι που πραγματικά εξουθενώνει όλους τους μαθητές της τρίτης λυκείου. Λοιπόν, εγω μαζί με τις πανελλήνιες έχω και όλα τα υπόλοιπα. Μένω μόνη μου..και δεν εννοώ "Μονη μου" μαζί με κάποιον συγγενή. Εννοώ μόνη μου. Ολομόναχη. Έφυγα 1 Σεπτέμβρη από το νησί που έμενα και ήρθα Αθήνα. Χρειαζόμουν οπωσδήποτε φροντιστήριο κάτι το οποίο δεν υπάρχει στο νησί μου και θεώρησα επείγον να φύγω. 3 Σεπτεμβρίου εγγράφηκα στο φροντιστήριο μου. 11 Ξεκίνησαν τα μαθήματα του σχολείου. Στις αρχές έμενα με μια συγγενή μου..δεν άντεξα ομως για πολύ. Ήταν σαν να προσπαθώ να συγκατοικήσω με άγνωστο συμφοιτητή μου. Επίσης ΦΑΣΑΡΙΑ. Πολύ φασαρία. Έφευγα και πήγαινα στα everest, στο φροντιστηριο οπουδήποτε για να έχω παραπάνω ησυχία.1 Δεκεμβρίου έφυγα απο το φροντιστήριο μου και πήγα σε άλλο. Η κατάσταση εκει πέρα ήταν παράλογη. Δεν τους ένοιαζε αν εισαι καλά, παρά μόνο αν θα τα καταφέρεις στο τέλος για να φανεί το φροντιστήριο τους.Στο άλλο που πήγα είμαι αρκετά πιο ευχαριστημένη..ειναι ανθρώπινο..και είμαι δεμένη με όλους τους καθηγητές μου. Με το καλωσόρισμα του καινούριου χρόνου μετακόμισα και απο την συγγενή μου, και από τότε μένω μόνη μου. Οι γονείς μου έρχονται συχνά για να με δουν επειδη τους λείπω..να με βοηθήσουν, να με φροντίσουν..Βέβαια πλέον έχω συνηθίσει και η πολυκοσμία στο σπίτι αυτη την περίοδο με κουράζει. Ταυτόχρονα όμως, ο συνδυασμός: Καθαρισμός σπιτιού-Μαγειρική-Συνέπεια-Πανελλήνιες με κουράζει εξίσου.Νιώθω λες και ειμαι 30 χρονών. Δεν βγαίνω, δεν διασκεδάζω..δεν δεν δεν δεν..Τον Σεπτέμβρη χώρισα και με το αγόρι μου (ο οποιος μενει αθηνα - η ειρωνία-) μετα απο λιγους μήνες έκανα κατι με εναν συμμαθητή μου και ένιωθα καλα γιατι ένιωθα οτι με καταλαβαίνει λογω πανελληνίων μιας και οι δυο εχουμε υψηλους στόχους. Το τελευταίο 2 μηνο όμως έχω αρχίσει να κουράζομαι και από εκείνον. Ώρες ωρες με πιάνω να σκέφτομαι τον πρώην μου και μετά πάλι να νιώθω αγανακτισμένη. Σε ένα μηνα γίνομαι 18 και νιώθω σαν να ειμαι 30. Δεν θα έπρεπε υποτίθεται σε αυτή την ηλικία να περνάμε καλά και να διασκεδάζουμε τη ζωή μας; Γιατί όμως στις 5 απο τις 7 ημέρες της εβδομάδας είμαι έτοιμη να βάλω τα κλάματα; Γιατί ειμαι συνέχεια αγχωμένη;; Γιατί πρέπει να ειμαι συνέχεια κουρασμενη..; Δεν φανταζόμουν έτσι την τελευταία μου χρονιά..Όλα γύρω μου με πιέζουν. Σκέφτομαι συνέχεια το προσφυγικό, τις τρομοκρατικές επιθέσεις..την ανθρωπιστική και οικονομική κρίση..ΌΛΑ. Ένα προς ένα..Το μυαλό μου δεν σταματάει ποτέ..Και προσπαθώ αλήθεια προσπαθώ να ειμαι χαρούμενη, να κάνω πράγματα που με χαροποιούν. Π.χ τραγουδάω στις εκδηλώσεις του σχολείου μου που μου αρέσει πάρα πολύ.. Πήρα μέρος ως εθελόντρια σε ένα ειδικό σχολείο με παιδιά με ειδικές ανάγκες, ώστε κρατάω το καροτσάκι ενός παιδιού στην παρέλαση για να μπορέσει να κάνει κι εκείνο. Κάνω πράγματα που με ικανοποιούν, αλλά είναι εφήμερα..Δεν ξέρω γιατι είμαι τόσο κουρασμένη...
4
 
 
 
 
σχόλια
Πολυ λογικο να νοιωθεις ετσι....δεν θα σου πω κατι καινουργιο απο οτι ηδη εχεις ακούσει ή ακους καθημερινα...Εχεις ηδη ενα πολυ πιεσμενο προγραμμα και σε αυτο προσθετουμε και την επιβιωση σου και οτι αλλο συμβαινει γυρω μας...Τα εχω περασει και τα περναω ...και εφτασα 30+ και ακομα νοιωθω κουρασμενη ...αλλα ειναι επιλογη μου και πρεπει να την υποστηριξω ....Αν μπορω να σε συμβουλεψω (αν και δεν το χρειαζεσαι,μιας και δειχνεις πολυ ωριμο ατομο για την ηλικια σου).......ειναι να βάλεις καποια φιλτρα και να κρατας μόνο τα απαραιτητα στις σκεψεις σου ...οσο πλησιαζει η ωρα.Εχεις θέσει ένα στόχο και εχεις κουραστει πολυ γιαυτο ....κανε ενα κουραγιο ακομα και φτασε στο τερμα ....ασε πίσω κοινωνικα -ερωτικα-οικογενειακα .Εστιασε σε σενα και τα ονειρα σου και για ολα τα αλλα θα εχεις αφθονο χρονο μετα να τα επεξεργαστεις ...και να τα απολαυσεις .Και θα μου πεις ειναι ονειρο ενα χαρτι?Ισως οχι σημερα που απαξιωνονται ολα ....αλλα ειναι μια καλη βαση για να συνεχισεις το ονειρο σου ....και μην ξεχνας οτι εισαι ηδη ετοιμη για τη φοιτιτικη ζωη (εχεις ηδη προπονηθει αρα θα σκοραρεις καλυτερα).Καλη τυχη με τα διαβασματα σου και επικεντρωσου σε οτι σε κανει να νοιωθεις καλυτερα ....Καλη δυναμη
Scroll to top icon