ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

https://www.youtube.com/watch?v=hICDFv2aGEkΑνακαλυψα αυτο το βιντεο προσφατα...Σχεδον εκλαψα...Για την καταντια σε καποιες ελληνικες οικογενειες, γαι την ελληνικη νοοτροπια του ξυλου, βιασμου, κακοποιησης στο γυναικειο φυλο, για τις συμπεριφορες που αναζωπυρονωνται και γεννιουνται μεσα στα σπιτια..προσωπικα εγω, ειμαι ενα κοριτσι 26 ετων, εχω σπουδασει μονη μου, δημοσια πανεπιστημια, τελειωσα 2 σχολες, αριστουχος στη μια και καλοι βαθμοι στη 2η. Δυστυχως δεν μορφωθηκα απο τη ζωη...Πισω απο ενα βιβλιο, δεν καταφερα ποτε να δω τη ζωη οπως ειναι. δε βγηκα στα φοιτητικα μου χρονια δεν εκανα τιποτα...Οταν καποια στιγμη αρχισα να ομορφαινω και να ξυπναω, γνωρισα ενα παιδι, συγχρονο, μοντερνο, μαγκακι οπως λεμε, δυναμικο, και αντικειμενικα πανεμορφο..Ομως, ευπέστην ψυχολογικη κακοποιηση φοβερη. Χωριζω μετα απο 4 χρονια (αφου απιστησε και το παραδεχτηκε αλλιως ακομη εκει θα ημουν πιστευω_τραγικό)και κανω σχεση με ενα αλλο ατομο σχεδον αμεσως.Λαθος μου.Η κακοποιηση ακομη χειροτερη.Ξεκινησε απο κατι λεξουλες "για πλακα" τυπου, "ελα μωρη βρωμιαρα..", "ελα βρε χαζο...", "ελα ρε βλακα..", "μωρη! θα σε χτυπησω.." και τετεοια...Μια φιλη μου που μιλουσα τραβαγε τα μαλλια της. Δεν μπορουσε να καταλαβει..Δεν καταλαβαινε το γιατι μενω εκει...Εντελει, της παραδεχτηκα, οτι λογω του οτι σιχαθηκα τα αγορια, η 2η μ σχεση ειναι κοριτσι. Οποτε ενα κοριτσι στο μυαλο μου, ειναι ενα κοριτσι λιγο εγωιστικο, εντονο και καπως κακομαθημενο..Συμφωνησε οτι δεν ειναι διιο να σε χτυπαει ενας αντρας (γτ εμ εχει χτυπησει κιολας) και το ιδιο να σε χτυπαει μια γυναικα.. ((επισης συγχρονο μοντερνο κοριτσι και εκεινη...).Με τα πολλα, αυτη τη στιγμη εχω 1000 μετανιωσει που δνε εφυγα τρεχοντας, εχω χαθε σε εναν φαυλο κυκλο οπου θελω να φυγω, απο την αλλη ζηλευω και ποναω... Ειναι χειροτερη σχεση απο τη προηγουμενη.. πεταξα αλλο 1 χρονο απο τη ζωη μου... αντι να εξελιχθω (οπως η κοπελα και το αγορι).Οι πρωην μου επισης, γνωριστηκαν τυχαια σε μια εξοδο μας... και γινανε και φιλοι.. και με γραφανε και μιλουσαν μεταξυ τους.. και φλερταραν.. και θελουν αν βρεθουν για μια δουλεια τους κοινη...Το κλεινω εδω.Δεν ειναι το θεμα η ζωη μου. Ειναι η ιστορια αυτη που θα διαβασετε αν πατησετε στο google το ονομα του τιτλου μου.Η κακοποιηση. Και γιατι οι ανθρωποι τη δεχομαστε.Και πως κατι που εμενα, μια κοπελα του 2016, με ταξιδια στο εξωτερικο με σοκαρε, απεχει ελαχιστα απο τη ζωη που ζω εντελλει...ΜΕ εχουν ξεφτυλισει, βρισει, χαστουκισει, χτυπησει.. Και αυτο γιατι;Για εναν "έρωτα".. ΠΟυ νομιζω οτι ειναι.Υπεμενα για να μη λυπησω τους αλλου. Δειτε στο βιντεο τη μανα της κοπελας που λεει πως ουτε τηλεοραση δεν μπορουσε να δει..Και τα υπεμενε.Γιατι υπομενουμε την καταπιεση;Γιατι δεν τρεχουμε;