Διάβασα την εξομολόγηση με περιέργεια.. Δεν ξέρω τι να πω.. Θα ήταν καλό να βελτιωθείς σαν άνθρωπος, γενικότερα. Σκέψου, ανέλυσε, διάβασε, ενημερώσου. Είναι λες και διαβάζω σκέψεις όχι ενός homo sapiens αλλά ενός neanderthal.
28.4.2016 | 09:06
Η οδύσσεια ενός μαθητή
Γεια σας ενδεχόμενος οι περισσότεροι αφου διαβάσετε αυτο που έχω να γράψω θα με βρίσετε αλλά και πάλι πρέπει να πάρω μια γνωμη..έδινα πανελλήνιες πρώτη χρονιά όταν αποφάσισα να κάνω Κατι με μια κοπέλα πούμε γούσταρε από πάντα...όσο περνούσε ο καιρός έβλεπα ότι περνούσα τέλεια μαζί της αλλά παράλληλα ένιωθα τύψεις γιατί πίστευα ότι δε νιώθω όσα νιώθει αυτή ετσι τρογωμουν με τα ρούχα μου και ήμουν μες στη πίεση και αφού απέτυχα την πρώτη φορά στις πανελλήνιες το καλοκαίρι μας βρήκε χωριστά...αποφάσισα να ξαναδωσω δεύτερη χρονιά αλλά μου έλειπε ζήσαμε τόσα πολλά οι συζητήσεις τα χαμόγελα το σεξ...αποφάσισα να την ξαναπλησιασω αλλά αυτή για 2 μμήνες μου έγινε το ψάρι στα χείλι μου έλεγε δε βλέπω σα φίλο τώρα πια και δε νιώθω αλλο πράματα αποφάσισα λοιπόν να φύγω...ώσπου με προσσεγκισε αυτή ξανά δε της έδωσα σημασία την αγώνισμα μετά έμαθα ότι βγήκε με άλλον έναν μεγαλύτερο...πήγα κάτω απ το σπίτι της και την βρήκα μου είπε ότι υπήρξε εγωίστρια και ότι με αγαπούσε αλλά φοβόταν για τον άλλον δεν ένιωθε τίποτα ήταν πολύ κάφρος λέει...τα ξαναβρήκαμε λοιπόν για 2 βδομάδες αλλά ρε παιδιά δεν ένιωθα το ίδιο είχαν αλλάξει πράματα μέσα μου παράλληλα όμως ήθελα να την εκδικηθώ, με έκανε να περάσω πολύ ασχημα, έτσι και έγινε λοιπόν την πληγωσα και είχε πλανταξει στο κλάμα...ήμουν μια χαρά μέχρι που την είδα να κάνει τσεκ ίν με έναν καινούργιο μεγαλύτερος κ αυτός και από ότι κατάλαβα περνούσαν καλά...ένιωσα τόσο απαίσια και 3 μήνες τώρα την κατασκοπευω την ξαναπλησισα τότε και με έκανε να νιώσω σα σκουπίδι ένιωσα τόσο απαίσια τόσο γιάτι την πόνεσα όσο γιατί άφησα μια 2μετρη μουναρα πραγματικά να φύγει...και από τότε ζω μίζερα όλη μέρα σπίτι διαβάζω σα το σκυλί κατασκευάζοντας την...καμία γνώμη? Να την ξαναπλησιασω? Παρακαλώ Βοήθεια Ευχαριστώ
2