ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σε 7 μέρες πανελλήνιες.. Δεν ξέρω αν είμαι προετοιμασμένος ή όχι. Ελπίζω πως είμαι, το προσπαθώ, ελπίζω και θέλω να τα καταφέρω γιατί έχω όνειρα και στόχους.Τα πράγματα αυτές τις μέρες πηγαίνουν κάπως περίεργα.. Δεν ξέρω γιατί, δεν ξέρω τι φταίει... Είναι δύσκολα πάντως και λόγο των μαθημάτων και των σχέσεων μου γενικά. Νιώθω πολύ απογοητευμένος και ξενερωμένος από όλους και από όλα, νιώθω ότι σε κάθε σχέση έχω δώσει τόσα πολλά που απλά δεν χρειαζόταν να το κάνω, έπρεπε να συγκρατηθώ. Θέλω να απομονωθώ, πραγματικά το θέλω αυτό, αυτήν την στιγμή δεν θέλω να μου μιλάει κανένας, να μην μου απευθύνει τον λόγο κανένας και να επικρατεί μια ησυχία, μια σιγή, μέχρι τις 27/5. Γίνεται; Νιώθω ότι θέλω να χαλαρώσω αλλά δεν ξέρω πως μπορεί να γίνει αυτό.. Για ποτό; Βγήκα, πέρασα ωραία, αλλά ήρθε πάλι η ίδια κούραση, τα ίδια συναισθήματα. Έχω βαρεθεί να βρίσκομαι στο δωμάτιο μου, στους τέσσερις τοίχους, να διαβάζω και να κάθομαι στον υπολογιστή, τα βράδια δυσκολεύομαι να κοιμηθώ ακόμη περισσότερο, σκέφτομαι πράγματα για το αύριο, άραγε θα υπάρχει το αύριο;Με πιάνει όλο αυτό, με τις σχέσεις, τα όνειρα και όλα αυτά. Εκεί που νιώθω όμορφα, καλά, αισιόδοξα για το αύριο, τα επόμενα βήματα, νιώθω όλο αυτά. Μια απογοήτευση, από όλους, από όλα.Συνεχίζω να κάνω όνειρα, να ελπίζω στο αύριο και να σκέφτομαι μεγάλα πράγματα. Και αν δεν πάει κάτι καλά, είναι εντάξει, το προσπάθησα.