ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αφου, αν ηταν να με παρατησεις, θα το ειχες κανει, αφου, αν ηταν να φυγω, θα ειχα φυγει... Αφου περασαμε τοσα και οι απειλες ειναι κουφιες. Αφου σε λατρευω και με λατρευεις! Αφου θα ειμαστε μαζι, γιατι να μην ξεπερασουμε μαζι τα προβληματα; Γιατι να ανοιγουμε νεες τρυπες, οταν δεν εχουμε μπαλωσει τις παλιες; Γιατι να μην κατσουμε ενωπιος ενωπιω και να μιλησουμε, να τα βαλουμε κατω, να βγαλουμε καποια ακρη, να κοψουμε ο,τι δε λυνεται και να δεσουμε ο,τι χρειαζεται; Δε δυναμωνει ετσι η σχεση, φθινει. Δεν ειναι αυτο σχεση! Θελει γενναιες αποφασεις ο ερωτας, θελει να ερθεις και να μου χτυπησεις την πορτα και να πιαστουμε απο το χερι και να περπατησουμε χωρις να μας νοιαζει κανεις και τιποτα! Δε θελω να κρυφτουμε, που να κρυφτουμε, πισω απο το δαχτυλο μας; Μην προσπαθησεις παλι να μου "κοψεις τη φορα" , οπως συνηθως...σε θελω μεσα στη ζωη μου! Ολο κουφιες υποσχεσεις εισαι, ετσι ρε ειναι οι αντρες οι "πολλα βαρεις"; Πισω απο μια οθονη; Φοβασαι να με κοιταξεις στα ματια; Φοβασαι μηπως ερωτευθω τα δικα σου; Φοβασαι να ζησεις οσα μπορουμε να ζησουμε μαζι; Αν δε ρισκαρεις, θα εχεις απο μενα μονο μερικες ξενερωτες τσοντες και χαρτινες κατω απο τη βροχη ελπιδες! Εμεις δεν ειμαστε ηλιος ή σεληνη, κοκκινο ή μπλε, ειμαστε το φως, ειμαστε το χρωμα, ειμαστε το ειναι, γι αυτο και ο,τι και να τελειωνει, παντα θα ξαναγινεται...καλυτερο, πιο δυνατο, πιο κοντα σε αυτο που ηταν πριν καν γινει...Με πιανεις; Δε θα τελειωσουμε ποτε, ας αρχισουμε λοιπον!